innych, choćby bliskich. Nie jest też wykluczone, że poczucie sprawiedliwości jest bardziej pierwotne niż poczucie dobra, które rozbudza w nas wychowanie.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Chorzy&lt;/&gt;<br><br><br><br><br><br>W miarę możliwości pogrążamy się w wygodnictwie i niechętnie zwracamy myśli ku tym, którzy wymagają naszych starań, chociaż imiennie nie są nam znani. W trosce o niezakłócanie własnego spokoju zrzucamy z siebie poczucie odpowiedzialności, na przykład, za chorych psychicznie. Pozostają oni na marginesie świata tzw. zdrowych ludzi, zdani na psychiatrów. A bywają wśród lekarzy tej specjalności - jak w ogóle wśród przedstawicieli każdego zawodu - ludzie nieudolni, nieodpowiedzialni, pozbawieni talentu czy powołania. Jednakże taki stan rzeczy nie wzbudza niepokoju w społeczeństwie