części wymuszona, ponieważ poza konkursem nie udało się władzom uniwersyteckim pozyskać ani Feliksa Bentkowskiego, ani Alojzego Felińskiego, ani Kazimierza Brodzińskiego. Wybór okazał się szczęśliwy i Borowski znalazł uznanie u innych profesorów, łącznie ze znanym z hipochondrycznego usposobienia ks. Stanisławem Jundziłłem, a wśród studentów znaczny zastęp sympatyków, zwolenników, a nawet gorących wielbicieli.<br> Został też w tym czasie członkiem pierwszego w Wilnie Towarzystwa Filomatycznego, ponadto zaś wstąpił do masonerii, gdzie objął obowiązki sekretarza w loży Gorliwy Litwin, a także do Towarzystwa Szubrawców, pod pseudonimem Pergrubius. Sprawował tam urząd &#132;witajnika pierwszego rzędu", współpracując zarazem z &#132;Dziennikiem Wileńskim" (1815-1826) oraz &#132;Tygodnikiem