sercu

Słownik języka polskiego PWN*

serce
1. «narząd mięśniowy, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym»
2. «miejsce z lewej strony piersi, gdzie się znajduje serce»
3. «charakter i typ uczuciowości człowieka»
4. «siedlisko wewnętrznych, duchowych przeżyć człowieka»
5. «uczuciowy, życzliwy stosunek do ludzi»
6. «siedlisko uczuć i przeżyć miłosnych»
7. «wielka siła moralna lub odwaga; też: ochota do czegoś»
8. «najważniejszy lub środkowy punkt czegoś»
9. «przedmiot lub rysunek mający kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze»
10. «umieszczony wewnątrz dzwonu metalowy drążek, który w zderzeniu ze ściankami wydaje donośny dźwięk»

• serduszko
akcja serca «bicie serca»
czysty ton serca «ton serca bez szmerów»
masaż serca «metoda reanimacji stosowana w wypadku nagłego zatrzymania akcji serca, polegająca na rytmicznym uciskaniu mostka»
migotanie komór (serca) «liczne skurcze dodatkowe powstające w różnych odcinkach komór serca»
migotanie przedsionków (serca) «zaburzenie rytmu pracy serca polegające na bardzo szybkich i częstych skurczach przedsionków»
niedomykalność zastawek serca «wada serca polegająca na nieprzyleganiu ściśle do siebie zastawek»
przegroda serca, przegroda międzykomorowa «podłużna gruba ścianka dzieląca serce na lewą i prawą komorę»
rozrusznik serca «aparat wytwarzający bodźce elektryczne sztucznie pobudzające mięsień sercowy»
sztuczne serce «aparat zastępujący, zwykle na czas operacji, pracę serca»
uderzenie serca, pulsu, tętna «odgłos towarzyszący rytmicznym skurczom naczyń krwionośnych serca, wyczuwalny w tętnicach»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego