da
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
autodafe [wym. autodafe], auto da fé [wym. autodafe]
1. «wprowadzone przez inkwizycję publiczne wyznanie lub zaparcie się wiary przez oskarżonego o herezję; też: publiczne wykonanie wyroku śmierci na heretyku»
2. «palenie ksiąg uznanych za heretyckie»
3. «publiczne napiętnowanie kogoś; też: publiczne pokajanie się lub wyznanie czegoś»
4. «samospalenie»
da capo [wym. da kapo] «wskazówka dotycząca sposobu wykonania utworu: powtórzyć utwór lub jego część od początku»
dać — dawać
1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza»
2. «podać komuś coś»
3. «użyczyć czegoś, udostępnić coś»
4. «udzielić czegoś»
5. «powierzyć komuś jakąś pracę, jakieś stanowisko»
6. «oddać coś do opracowania, naprawy itp.»
7. «zapłacić za coś»
8. «dostarczyć coś, przysporzyć czegoś»
9. «zorganizować coś»
10. «poświęcić, ofiarować»
11. «wystawić na scenie, wystąpić z czymś publicznie»
12. «dodać lub włożyć coś do czegoś»
13. «pozwolić na coś»
14. «wykonać coś»
15. pot. «skierować, umieścić kogoś gdzieś»
16. pot. «uderzyć kogoś»
17. pot. «o mrozie, deszczu: wystąpić z niezwykłą intensywnością»
18. wulg. «o kobiecie: odbyć stosunek płciowy»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
