gubić
Słownik języka polskiego PWN*
gubić
1. «tracić coś przez nieuwagę; też: upuszczać coś bezwiednie»
2. «doprowadzać kogoś do zguby lub narażać kogoś na zgubę»
gubić się
1. «tracić rozeznanie w terenie»
2. «być gubionym»
3. «tracić siebie wzajemnie z oczu»
4. «tracić orientację w jakiejś sytuacji lub zagadnieniu»
5. «doprowadzać się do zguby»