sztuka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sztuka -uce, -ukę; -uk
nie sztuka (zrobić coś)
Słownik języka polskiego PWN*
sztuka
1. «dziedzina działalności artystycznej wyróżniana ze względu na reprezentowane przez nią wartości estetyczne; też: wytwór lub wytwory takiej działalności»
2. «umiejętność wymagająca talentu, zręczności lub specjalnych kwalifikacji»
3. «czyn dokonany dzięki takiej umiejętności»
4. «utwór dramatyczny przeznaczony do wystawiania na scenie»
5. «przedstawienie skonstruowane na podstawie takiego utworu»
6. «pojedynczy przedmiot, roślina lub zwierzę jakiegoś gatunku»
7. pot. «osoba o określonych cechach»
8. daw. «oddzielona część czegoś»
9. daw. «określona ilość tkaniny sprzedawana jako całość»
czysta sztuka «sztuka niepodporządkowana celom utylitarnym»
sztuka bezprzedmiotowa «sztuka abstrakcyjna»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
