• Czy wiesz, że...
    EKLERKA
    Słowo eklerka powstało od rzeczownika ekler, zapożyczonego z francuskiego
    éclair, co znaczy ‛błyskawica’. W użyciu jest także forma eklerek, ale żeńska eklerka lepiej pasuje do nazw innych ciastek, jak napoleonka, bajaderka, stefanka czy wuzetka. Nasuwa się pytanie, która cecha eklerki sprawiła, że Francuzi nazwali ją błyskawicą – podobno jej budowa, dzięki której można to ciastko szybko zjeść. W brytyjskich slownikach wydawnictwa Chambers eklerka ma żartobliwą definicję: „a cake long in shape, but short in duration”. Po polsku brzmiałoby to: „ciastko o długim kształcie, ale krótkim życiu”.
    Mirosław Bańko
     
  • Łatwo pomylić
    WIDZIMISIĘ
    Mamy trochę rzeczowników zakończonych na ę, jak imię czy cielę, ale tego rzeczownika nie
    odmieniamy i nie ma form widzimisienia ani widzimisięcia. Ten rzeczownik oznacza ‘kaprys’ i jest swojego rodzaju ortograficznym kaprysem, dziwnym zrostem rzadko dziś używanej frazy, którą dziś zastępują wydaje mi się i zdaje mi się. Zdaje mi się, że w widzi mi się był silniejszy odcień braku możliwości uzasadnienia. Coś mi się tak widzi. Może to moje widzimisię.
    Jerzy Bralczyk
     
  • To ciekawe
    Palić za sobą mosty
    Czyli: ostatecznie z czymś zrywać, odcinać sobie drogę odwrotu. Most trzeba spalić, by
    wróg nas nie doścignął. My wczorajsi albo my jutrzejsi możemy być wrogami nas dzisiejszych. My wczorajsi możemy nas dzisiejszych ścigać, my jutrzejsi dopaść. Jeśli my wczorajsi i my jutrzejsi wejdziemy ze sobą w alians, może się to źle dla nas dzisiejszych skończyć. Dlatego dzisiaj palimy za sobą mosty, żeby nasze wczoraj nie dognało nas jutro.
    Jerzy Bralczyk
     
Słowo dnia: ujmować

Zagraj z nami!

Chcesz sprawdzić swoją znajomość języka?

Zagraj teraz

Zasady pisowni

24. [134] Pisownia wyrażeń typu dziko rosnący, lekko strawny, nowo otwarty
Wyrażenia, w których pierwszy człon jest przysłówkiem, a drugi jest imiesłowem odmiennym lub przymiotnikiem określanym przez ten przysłówek, traktuje się jako zestawienia i pisze rozdzielnie, np.
cicho pisząca (maszyna), daleko idący (wniosek), dziko rosnący, jednakowo brzmiący, wolno stojący (dom);
biało nakrapiany, świeżo malowany, wysoko kwalifikowany, zdalnie kierowany;
blisko spokrewniony, ostro zakończony;
ogólnie przyjęty, ostro kuty;
nowo mianowany, nowo powstający, nowo przyjęty, ciężko strawny (ale także: ciężkostrawny), lekko strawny (ale także: lekkostrawny), łatwo zapalny, trudno czytelny;
czysto naukowy, czysto praktyczny, lśniąco biały, rdzennie polski, ściśle naukowy, średnio zamożny (ale także: średniozamożny), wiecznie młody.
UWAGA: Niektóre wyrażenia tego typu scaliły się i traktowane są jako wyrazy pisane łącznie. Oznacza to, że składniki tych połączeń nie wykazują już doraźnej cechy obiektu, do którego się odnoszą, lecz – niekiedy ze zmianą znaczenia – stanowią o jego trwałej właściwości, np.
dalekowidzący, krótkowidzący (o kimś z wadą wzroku),
jasnowidzący (= jasnowidz), ale: jasno widzący skutki swego postępowania,
klej szybkoschnący, ale: szybko schnąca tkanina,
niskosłodzony,
niskozmineralizowany,
płyta długogrająca (= longplay), ale: długo grająca orkiestra,
równouprawniony,
słabowidzący, słabosłyszący (= schorzenia), ale: kierowca słabo widzący drogę, uczeń słabo słyszący podpowiedź,
średnioroczny (= obliczony w skali roku), ale: średnio roczny pobyt za granicą (= trwający około jednego roku),
średniozmineralizowany,
wszystkowidzący (= bystry), ale: wszystko widzący (wokół siebie),
wszystkowiedzący (= mądry), ale: wszystko wiedzący (o czymś),
wysokosłodzony,
wysokozmineralizowany,
zestaw głośnomówiący, ale: głośno mówiący nauczyciel.
 
 
... >>

Zmieniają się czasy,
zmieniają się słowa

Zobacz w Słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, jak przez pół wieku zmieniło się słowo immatrykulować
Więcej słów

Powiedz to inaczej

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego