Dawniej tępiono słowo bordowy jako źle zbudowane.

Powstało od słowa bordo, które pochodzi od francuskiego bordeaux, akcentowanego na ostatniej sylabie. Wprawdzie Słownik poprawnej polszczyzny Doroszewskiego z 1973 roku każe inaczej akcentować bordo ‛kolor’ niż bordo ‛wino z okolic miast Bordeaux’ (tylko to drugie na ostatniej sylabie), ale podtrzymuje wstrzemięźliwą ocenę przymiotnika: „bordowy lepiej: bordo”. O tym, że bordowy mógł kiedyś razić, możemy się dziś sami przekonać, próbując utworzyć przymiotnik od écru. To zadanie wydaje się nawet trudniejsze: ekrowy? ekriowy? Beż – z francuskiego beige – pod tym względem sprawia mniej kłopotów i trudno uwierzyć, że beżowy dawniej też raził Polaków.