dygotać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... do niego z brzegu, lecz on pilnował tylko kierunku i dygotał cały, bo na wodzie było dokuczliwie chłodno.
Wreszcie deski zaszurały... - ... skowytem i niemalże się czołgając, przypadł do jej wyciągniętej ręki. Dygotał, kiedy ostrożnie poklepałem go po głowie.
- Pamiętasz go? - powtórzyła.
- Dziewczyno... - ... dwóch kwadransach takiej rundy wyczuł zmianę w nastawieniu więźniów. Diehlsen dygotał i co chwila zginał szyję, aby dmuchnąć w nadgarstki, na...
- ... natychmiast uspokoił się i pozwolił się wyprowadzić. Piki jednak cały dygotał. Kiedy mu przeszło, wyszedł do toalety. Łyknął z flakonu pigułki...
- ... śpiewem ptaki. Dzięcioł kuł pień starej sosny. Jego czerwony kapturek dygotał w pracowitym rytmie. Znad strumyka zerwała się kraska. Przemknęła nad...
- ... Papieżnik!
- Dawać go tu!
Przywleczony i rzucony na kolana ksiądz dygotał ze strachu i z uporem spuszczał głowę. Do spojrzenia w... - ... miał kroplami potu, powieki i policzki płonęły purpurą gorączki. Człowiek dygotał z zimna - zęby białe i równe w tej starczej, pomarszczonej...
- ... bo bym wyglądała jeszcze gorzej nish wyglądałam. on tesh zresztą dygotał bo był w samym sfeterku:] ładnie się uśmiechał i w...
- ... każdą odpowiedź jej ciała, najdrobniejszy nawet skurcz. Jego wyprężony członek dygotał w tym samym rytmie, w jakim on wydawał okrzyki rozkoszy...
- ... przeczuciu świtu. Zrobiło się jeszcze zimniej. Skrępowany Reynevan trząsł się, dygotał, w równej mierze z chłodu, co ze strachu. Nostitz kilka...
- ... kartoflami.
Szames, nakryty kożuchem, stał w dymie na środku izby, dygotał. - Czego w śmiech?
Świeca przylepiona do stołu trzaskała i ogienek... - ... nie umiał obchodzić się z karabinem. Bał się tamtej nocy, dygotał ze strachu.
- Kiedy po akcji zdałem karabin w komisariacie, dziękowałem... - ... nowe fale lekkiego bólu. Hartner gryzł się w język i dygotał.
- Von Orloff wyjeżdża w 1890 do Warszawy - kontynuował Mock - i... - ... na lipie wieszano przestępców.
Magwer, ubrany tylko w przepaskę biodrową, dygotał z zimna. Nogi mu już zdrętwiały, zgięty kark rozbolał, oplecione... - ... i suchym kląskiem pojedynczych wystrzałów. Cały horyzont w stronie zachodu dygotał jednostajnym i głuchym dudnieniem artylerii.
Różne obrazy z tego dnia... - ... Nie przebudziła się jednak. Spała dalej.
Chłód ciągle w nim dygotał. Głębiej naciągnął na ramiona kołdrę i szczelniej się nią owinął... - ... z nagła spaść mającego ciosu kulił się w sobie i dygotał, gotów runąć na sam widok podniesionej niespodziewanie pięści... Ze zgrozą...
- ... z nieba żar, powietrze stało nieruchome, duchota. Przybysz z obozu dygotał w dreszczach. Przybyli zatrzymali się w progu kuchennej izby, ucichli...
- ... badawczym spojrzeniem.
- A ty co chciałeś od pana sierżanta? Mandżaro dygotał z przejęcia i zdenerwowania. - Ja... ja w ważnej sprawie...
- To... - ... indagować człowieka, ale niczego się nie dowiedzieli. Człowiek kwilił tylko, dygotał, wciągał głowę w ramiona i dławił się zdzieranymi z gnatów...
