gniewny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... dzisiejszego wieczoru - mówił starszy, półżywy głos. Drugi głos zasapany i gniewny odpowiedział:
- Dziś wieczorem to się może skończyć na twojej skórze... - ... w gniew bez powodu. Ona podaje, że kilkakrotnie pytała, dlaczego gniewny. On milczał. Pewnego wieczoru, nagle, bez żadnego widocznego powodu, upuścił...
- ... człowiek śpiący. Słychać jeszcze było tupot racic krowich, ujadanie Panfila, gniewny głos pani Linsrumowej. Potem wszystko ucichło. Polek odwrócił się twarzą...
- ... drzwi, za którymi akurat przez chwilę panowała cisza, dobiegł go gniewny, pełen zniecierpliwienia okrzyk:
- Gdzie plujesz, kretynie?!
Zdumiewające z zawodowego punktu...
- ... gwardzistów. Szerszenie milczeli, mało ze sobą rozmawiali, czasem tylko jakiś gniewny pomruk wydobywał się z ich gardeł. Jak zauważył Doron, huczeli...
- ... mi tylko zmarszczki,
ach! byle szmer mnie straszy!
zatańczę wam gniewny taniec
wokół klombu ostatni raz...''
Coda
Heeej!
pogubiły się rubiny... - ... Rzeczywistość przeciekała mu przez palce jak mgła i pienił się
gniewny strumień czasu. Więc żył jak zegar i żeby
wzmocnić zachwiane... - ... uchylił wyrok zagłady. Nie podobało się to Jonaszowi. Rozczarowany i gniewny opuścił miasto, by nie wystawić się na pośmiewisko ludzi, którym...
- ... wprost ku rozgadanej gromadce. "Dyskusję" jak nożem uciął, a młody gniewny prezentując butnie obie zaciśnięte pięści, przypomina wszystkim, jakim to niezrównanym...
- ... sensu. A z drugiego pokoju sączył się przez szpary ciężki, gniewny szept księdza Karszuna: "Ego te absolvo..." Potem weszli do pokoju...
- ... uderzeniem ręki wytrąciła mi z palców Hostię, skrzyżowała zły i gniewny wzrok z moim, wydarła się z apatii śmiechem.
Ten śmiech... - ... dni wędrówki. Jakby nie zwracając uwagi na mrowie gapiów, na gniewny pomruk przepływający przez tłum, na zaciskających pięści mężczyzn. Czuli, bo...
- ... wynaleziono przynajmniej od czasu, gdy umilkł żydowski Jehowa, mściwy i gniewny, a zastąpił go słaby i łagodny Chrystus". Mój drogi, pod...
- ... Góra przed nim w oczach rosła
Niebotyczna i wyniosła,
Wreszcie gniewny i ponury
Przylgnął Jeż do zbocza góry.
Stał bezbronny, pełen... - ... Poza tym, gdzie normalny człowiek ma szukać psychoanalityka? Ksiądz - albo gniewny, albo bezradny. Na ogół jedyne, co można usłyszeć, to żeby...
- ... słychać było w szumie tłoczonego powietrza głuchy i jak gdyby gniewny pomruk masy ludzkiej, wypełniającej niższe kondygnacje.
ROZMOWA
Rohan wszedł do... - ... ani spłoszone spojrzenie matki i jej łagodne słowa, pragnące uśmierzyć gniewny spór, ani przestrach w oczach rodzeństwa.
Ojciec i syn... Biel... - ... Ogonem zaczął uderzać o podłogę.
Pomruk stawał się gwałtowny i gniewny.
"To tylko puszka, blaszana, duża, bardzo duża puszka" - wmawiał
sobie... - ... minut, z budki telefonicznej zaczął się dobywać stłumiony i jakby gniewny głos.
- Panie kierowniku, proszę - Roman wychylił się i wręczył Stecowi... - ... inny, ostry i jednostajnie grzmiący łoskot dudnił od Jerozolimskiej drogi: gniewny, warczący łoskot bębna... Jakieś krzyki gromkie, podjudzające... jakiś hałas i...
