męczyć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jego sposób mówienia,
odparł:
- Masz, szlachetny mężu, lecz nie potrzebujesz męczyć się
przepowiadaniem mego losu. Równie dobrze jak ty umiem czytać... - ... położymy tylko, a te się zostawi, żeby ich tak nie męczyć. No same odrosty, pani Magdo.
No bo no bo wydaje... - ... nie da się z tym zrobić, to po co się męczyć? Chyba że masz naprawdę bardzo silną wolę albo nie lubisz...
- ... nie taki strasznie fachowy.
Yhy.
Żeby nie trzeba było się męczyć nad sensem. herbatkę zobaczę. Ja tutaj mam takie owocowe. Nie...
- ... mojego życia. Chociaż hotele, wynajmowanie mieszkań, zaczęło już mnie trochę męczyć. Jestem trochę sentymentalna. Mam małą kaczuszkę, którą wszędzie ze sobą...
- ... zatrząsł się cały ze śmiechu. - Masz rację. Nie warto się męczyć.
Paragon patrzył na akwarelę z miną wielkiego znawcy.
- Ładne to... - ... z Tośkiem do suszarni? Wiesz, że nie wolno ci się męczyć!
- Zaraz męczyć. Tosiek dźwiga. Po prostu bałam się, że on... - ... nudziło w więzieniu. Ojciec, który nie lubił powieści, strasznie się męczył, opowiadając mu Krzyżaków, Ogniem i mieczem i Potop. Opuścił Pana...
- ... nie przedstawiał się on powabnie. Brakiem powietrza Maliński wyraźnie się męczył. Orientując się w tym, kiedy po raz nie wiem który...
- ... dwie godziny rozmowy, błyskotliwej szalenie, ale po dwóch godzinach się męczył i szedł spać.
Zresztą miał właściwie olbrzymie wpływy w paryskim... - ... bicie serca. Tylu sławnych ludzi. Jednak ten Goetel jakoś go męczył.
- A co on opowiada? - Kto?
- No, Goetel. Z Katynia.
- To... - ... wyobraźni
i wyzwolić w sobie wzniosłość idei rozumu?
Na próżno męczył pamięć i ubogą wyobraźnię. Były bezradne.
Pamięć tyle tylko mogła... - ... poczuł litość.
- Pomówię z mistrzem - obiecał - żebyś się długo nie męczył. On potrafi, jeśli
chce, tak przyrzucić drwa, że polanem gruchnie... - ... wznowiły wędrówkę po jej ciele. - Przecież nie chcesz, żebym się męczył, rozpaliłaś mnie, a teraz odmawiasz? - Joanna chwytała jego ręce, śliskie...
- ... już nie stolarskiej proweniencji, docierał do wszystkich politechnik, rok czasu męczył siebie i ludzi. Po roku, na piętnaście dni przed ustalonym...
- ... z Ewą w Końskich. Choć się nie skarżyła, czułem, jak męczył ją stukot kół, ruch pociągu, kolebanie na rozklekotanych szynach.
- Czy... - ... wysokich (w stosunku do krajowych) zarobków wrócił do Polski, ponieważ męczył go tamtejszy klimat.
Tam zaprzyjaźnił się z niejakim Abdullahem H... - ... jego życiem podobnie jak i nad moim zawisł nieodwołalny wyrok. Męczył się. Wchodząc na najmniejsze wzniesienie oddychał ciężko, chwytał oddech otwartymi...
- ... się zastanawiać: po co on malował, jeśli tak bardzo się męczył? Ten rodzaj rozchwiania, poczucie niespełnienia nie odpowiadałyby mi w mojej...
