moim-Bogiem
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... gardle staje powietrze.
Czy tak już będzie i będzie,
Boże mój, Boże, mój Boże;
Zawsze i wszędzie w obłędzie,
Boże mój, wbiłeś... - ... w szlafroku, raz po raz rozpaczliwie załamywała dłonie i wołała:
- Mój Boże! Tyle pieniędzy! Nie można go samego puścić!
Matka była do... - ... Przenajświętsza.
- Czwarty tydzień, prawie miesiąc! Niedobrze, oj, jak niedobrze.
- Boże, mój Boże, czy my tak grzeszni, żeby takiej kary doznawać?
- Bóg daje... - ... jeszcze,
jak pies zdycha. A nim zdechnie, ile to się, mój Boże, naskamle,
nawyje. Stefan, zrób coś, pomyśl.
- A co ja mogę...
- ... Konstantym Gałczyńskim, Jerzym Andrzejewskim i paru innymi, później wybitnymi, pisarzami. Mój Boże! Gałczyński godził się pisać okrutne brednie pod dyktando Piaseckiego - godził...
- ... zaciskasz na chwilę powieki i czujesz gromadzące się łzy?
Boże! Mój Boże!
"Bóg się rodzi, moc truchleje".
I niespodziewanie dla samej siebie... - ... dodekafonii, po trosze sam stał się jednym z jej klasyków (mój Boże, a zawsze szedł w awangardzie), dlatego jego książkę wyparła inna...
- ... na mnie zła, że zwróciła się do mnie z prośbą. Mój Boże! Unikają mnie tu w "Wandzie" Jedno mniej, jedno więcej! Zupełnie...
- ... i słów, które napisałam. Gdy doszłam do końca, powiedziałam sobie: Mój Boże, ale to jest długie, dłuższe niż "Czara Ognia". Potem dowiedziałam...
- ... ekscesy, albo, odwrotnie, wprowadza się niewielką ilość ekstraktu drożdżowego i, mój Boże, fosforanu amonowego, tak ulubionego przez różne winne mikroorganizmy. A wszystko...
- ... Kawalerowicz - i mój własny podpis nad datą: 4 października 1975. Mój Boże, i znowu my, "rzymianie", jesteśmy razem. Tylko że dwoje z...
- ... drugi, nie?! Co się będziesz głupio narażał?
- O mój Boże, mój Boże! - zajęczał w nie skrywanej rozterce. - Żebyś wiedziała! Nie dostaniesz więcej... - ... wyjęła na wierzch nabrzmiałą pierś i dała dziecku do ssania.
Mój Boże, co się zrobiło z tej dziewczyny! Roztyła się, grube rysy... - ... i kołysaliśmy wozem tak, jak gdybyśmy byli już w drodze. Mój Boże! Później siedzieliśmy wystarczająco długo w powozie, w końcu trzydniowa podróż...
- ... z wielką uwagą. Coś kojącego było w tym dziwnym opowiadaniu. "Mój Boże - myślał jednocześnie - gdyby taki nastrój panował i między nami!
Dlaczego... - ... jego tęsknot metafizycznych. Słowem, nieodzownych na potrzeby stołu i ołtarza.
Mój Boże, czy nie za wysoko jednak człowiek sięga, porównując się do... - ... zwrócił nawet uwagi, a tak, proszę, zaprząta mi ciągle umysł. Mój Boże, jestem może nic niewart, żadna wartościowa jednostka społeczna, pomylony, młody...
- ... przecież sytuacja ta była zupełnie beznadziejna! Cha, cha, cha, o mój Boże! Uciekać honor nie pozwala, bronić się przed miotłą zanadto śmieszne...
- ... i dobiegły go tylko ostatnie słowa - to umieli ludzie wypić, mój Boże. Pamiętam, jak przy dożynkach czy innej uroczystości wytoczyło się beczki...
- ... Snob i Snobowa
(razem, z towarzyszeniem wyżej wymienionych instrumentów):
Ach, mój Boże, ach, ach, ach, ach,
przyjdzie zginąć w tych problemach.
Ciężki...
