ogarnianie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... tego pragnął,
lecz teraz na myśl, że tak może być, ogarniała go odraza. Omal, że na głos nie
zawołał: Matko! Gdyby... - ... w powietrzu, a także nie przybierała żadnej, zabawniejszej postaci, przybyłą ogarniała rozpacz... Miotała się w fantastycznych zachciankach. Wśród upalnego dnia kazała...
- ... się ucieczką. Ale gdzie można było uchodzić przed
katastrofą, która ogarniała całą, zdawało
się, ziemię?
Kątem oka złowił jakiś ruch, odwrócił... - ... na kępę, wydłużały się smugami, jęzorami, z przeraźliwą zachłannością. Trwoga ogarniała patrzących. Mężczyźni rzucili się z wiadrami do rzeki, czerpali wodę...
- ... popsuła mu przyjemność kazań. Peikswa schodził w dół i ciekawość ogarniała wszystkich: co każe zrobić z trumną. Kiedy był już przy...
- ... zupełnie z organizacji, inni usuwali się od pracy, ogół zaś ogarniała apatia i zniechęcenie. W takich warunkach rozłam stał się koniecznością...
- ... z Nowosielicy w dniu dziewiątym grudnia, i na ten widok ogarniała mnie cicha, lecz niezmierna rozpacz.
Stary koń wierzchowy... Niewątpliwie był... - ... nic go nie powstrzymywało, nikt mu drogi nie zagradzał.
Rozpacz ogarniała Karubina i nagła, niepohamowana złość. Oczy wyszły mu z orbit... - ... zachód.
Na tym wzgórzu więcej było nieba niż ziemi i ogarniało ono zewsząd, przeogromne, barwne i niespokojne.
Po wschodniej stronie chmury... - ... falę wściekłości, a później gwałtowne załamanie nerwowe i depresję. Iw ogarniało przerażenie...
- Jeżeli takie krówsko jak Zuza, o tłustej dupie i... - ... słuchając skomplikowanych rozważań F.
Po okresach aktywnego gadulstwa starego profesora ogarniało rozmarzenie i senność. Potrzeba snu dopadała go przeważnie w skórzanym... - ... marzenia stawały się dla nas faktami, w które wierzyliśmy święcie. Ogarniały nas szczęście i duma, a zarazem straszna żałość, że tak...
- ... zaczęło być niespokojnie. A w kraju aresztowania rozszerzały się, rozlewały, ogarniały najdalsze zakątki kraju. (Represje nie ominęły także rodziny Z., na...
- ... odmianą. I z zagadką, z tajemnicą, z czymś, czego nie ogarniam, co mogłabym opisać na tysiąc sposobów, w tysiącu wierszy, nie...
- ... zwidzenia, jakbym parła na oślep ku czemuś, czego jeszcze nie ogarniam, ale co mnie dosięgnie. Czy w krzyku zarzynanych ptaków można...
- ... uczony powinien postępować. I tak dalej, i tak dalej.
Gdy ogarniam wzrokiem ostatnie dziesięciolecie, jakie spędziłem w Polsce, wydaje mi się... - ... godzinie wilka", szczególnej porze przed brzaskiem, kiedy, nie mogąc zasnąć, ogarniamy myślą całość własnego życia i pytamy: po co to wszystko...
- ... I POŻÓŁKŁY, NAWET NAJLŻEJSZY PODMUCH WIATRU NIE MĄCIŁ MARTWEGO SPOKOJU, OGARNIANEGO CIENIEM NADCHODZĄCEJ NOCY.
SZŁA PRZED SIEBIE POWOLI, Z WYPIĘTY M... - ... cztery garby i dwadzieścia pudełek zapałek.
- Świetna noc - powiedział Karolek, ogarniany stopniowo coraz większym zapałem, podobnym nieco do myśliwskiego, a różniącym... - ... cholewę.
Oczywiście zdarzało mi się, że idąc spać do stodoły, ogarniany coraz bardziej jej słomianym ciepłem i słomianą drzemką, zapadając się...
