Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
smutniej
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... do zmroku. Zajęty robotą nie zauważył nawet, że córka jego smutniała z każdym dniem coraz bardziej.
    Snuła się po kamieniczce, stawała...
  • ... w dole, czy wysoko.
    Bóg przechodząc spojrzał na nią i
    smutnie, i słodko,
    gdyż nie wiedział na pewno, na co się...
  • ... owsa i źródlanej wody. Często Białonóżka w najweselszym pląsie stada smutnie staje, zwiesi łeb i jakby duma o dalekiej stronie i...
  • ... zgasił go rozczochrany.
    - Bredził? - spytał ze współczuciem.
    - Tak sądzę - odparłam
    smutnie. - Jakieś słowa bez związku, prawie niedosłyszalne...
    - Proszę, niech mi pani...
  • ... się Hubertowi wątpliwość.
    - Nie, niestety, nie ma tam drugiego - zaprzeczył
    smutnie młody olbrzym - choć wiele bym dał... A czy państwo poszukują...
  • ... jesiennych liści więdną obłoki,
    Zgadujemy, czego od nas obłoki chcą,
    Smutniejące w dali swojej wysokiej.

    Na siwych puklach układa się babie...
  • ... coś dla siebie uczynić - rzekł Król i zrobiło mu się smutno i przykro, i znów poczuł, że nie może po prostu...
  • ... oficer. - Te drzwi! Niech pan patrzy... I omdlał.
    - Majaczył - oświadczył
    smutno ksiądz Koszyczek wysłuchawszy relacji pana Gąsowskiego.
    - I ja tak myślę...
  • ... w tej chwili pieniędzy. Ale kiedy tylko wróci, wyprawimy zaręczyny - smutno uśmiecha się Agnieszka. - Oczywiście, kiedy wrócił, nawet się nie zająknął...
  • ... żywych tylko ze swoim cieniem... Ale wcale nie było jej smutno z tego powodu. Zupełnie jakby się pogodziła ze swoim życiem...
  • ... Tak, to niewątpliwie zbytek, jak na nasze czasy - uśmiechnął się smutno gospodarz. - Jestem człowiekiem wędrownym, ale nie umiem spać z kułakiem...
  • ... Bogu z naszego powodu naprawdę nie jest i nie
    będzie
    smutno!
    Wszakże ja sam jestem wrogiem milczenia, więc tknięty nagłą
    potrzebą...
  • ... cię kocham - Gabrysia zakołysała ją w ramionach. - Dlatego mi tak smutno, kiedy kłamiesz.
    - Ja kłamię?! - zdumienie Laury nie miało granic. - Ja...
  • ... pieniądze!
    Rzeczywiście, na co, pomyślała Marta. Nagle zrobiło się jej
    smutno. Kiedy nie ma się już własnych pragnień, choćby o sukni...
  • ... bo nie chce. Wojtek bawi się łodygą sam i mówi smutno, że takie zabawy rozpierdolą mu układ nerwowy, a Lilka mówi...
  • ... no pewnie przecież to żart
    ma być wesoło
    , witaj!
    wiem

    smutno i powaga była rano
    ale już mnie brzuch boli
    czemu...
  • ... eunuch z ciebie
    Konrad.....chyba nie ma
    widocznie było mu
    smutno i odszedł
    ...jak tam ....dietka -cud?
    ....gdzie zgubiłeś?
    .... a z...
  • ... lub innym tego typu stowarzyszeniu na rzecz jej dobra. Jakże smutno w zestawieniu z Opolem i Zieloną Górą wyglądało to nasze...
  • ... się śmiej, wstaniesz rano będzie mniej!
    - Tak , wiem - zaśmiałem się
    smutno. Łatwo było to powiedzieć, trudniej mieć takie podejście. Szczególnie wtedy...
  • ... wyraźnie dziękczynne gesty. Próbowała się nawet uśmiechać, choć też bardzo smutno.
    Traciłam kontrolę nad sytuacją. W żaden sposób nie udawało mi...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego