Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zdrętwiały
Znaleziono 87 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... to okrutne biczowanie ziemi, i rozumiałem ich, że - zaskoczeni, przestraszeni, zdrętwiali - nie mogli, nie odważyli się podjąć wyzwania,
    - Dziewczyny odeszły niepocieszone...
  • ... król, że wielbił prostotę kobiecą,
    Ściskając pokojówkę w miłosnym rabunku,
    Zdrętwiał na samym wstępie tego pocałunku,
    Co twarz w dziób niedorzeczny...
  • ... raz, a dobrze. Zobaczył maseczkę i zdrętwiał...
    - Pewnie, każdy by
    zdrętwiał.
    - Co tam za rumor był taki? - spytała Zosia zgryźliwie. - Któraś...
  • ... postanowił to wreszcie załatwić raz, a dobrze. Zobaczył maseczkę i zdrętwiał...
    - Pewnie, każdy by zdrętwiał.
    - Co tam za rumor był taki...
  • ... ten przewód? - Wtem pochylił głowę i zobaczył przed sobą Widmara. Zdrętwiał, lecz opanował się szybko i zdjął czapkę. - Witam pana dobrodzieja...
  • ... i popiersie szaleńczymi pocałunkami. Naczelny inżynier w pierwszej chwili zupełnie zdrętwiał. W oszołomieniu usiłował wydobyć się spod tej burzy uczuć, ale...
  • ... temat było mówione. Przeczytał pouczenie po drugiej stronie kuponów i zdrętwiał. Owe nieszczęsne trzy czwórki to była jakaś straszliwa ilość pieniędzy...
  • ... za jednym zamachem zrazi pan do siebie jednych i drugich?
    Zdrętwiał, gdy usłyszał rozbawiony śmiech.
    - A wie pan, nie pomyślałem. Wygląda...
  • ... paltami gości, pod toaletą prababki, płakała w uścisku pani Kasi. Zdrętwiał.
    - Co to, Jadwiniu? Co tobie?
    Pani Żagiełtowska zmieszała się, uśmiechnęła...
  • ... po batonie i wstała, krzywiąc się lekko.
    - Uuuch, tyłek mi
    zdrętwiał... Z panem to się umawiać...
    - Nie przypominam sobie, byśmy się...
  • ... niepokojem.
    - Jakby budyń albo lody - powiedziała żona ze zdziwieniem. Lesio
    zdrętwiał. Dopiero w tym momencie przypomniało mu się to straszliwe, potworne...
  • ... rozkręcała, Kuroń po przyjacielsku zaczął zapraszać wszystkich na wódkę. Skiba zdrętwiał, sytuacja zaczynała być niezręczna. Nie mógł niepostrzeżenie wymknąć się z...
  • ... zostaw mnie teraz, nie chcę, żebyś mnie dotykał, już odejdź. Zdrętwiał mi nagle i zaraz wstał.
    Brzydziłam się go wtedy. Do...
  • ... pięć złotych. Na tyle to my się nie znamy. On zdrętwiał. Ja poszedłem i nie prosił znowu, bo tak . Tak zgłupiał...
  • ... w moich rękach.
    Jadący z naprzeciwka automobil oślepił Mocka. Policjant
    zdrętwiał od nagłej iluminacji. Potem zdjął płaszcz i rzucił go na...
  • ... od krzyku i ruchu. Noc zakrzepła w swej głębi, świat zdrętwiał i ostygł. Maniuś miał wrażenie, że tkwi w samym jądrze...
  • ... szamotaniny, po chwili ktoś zawołał napiętym głosem:
    - Kto tam?
    Paragon
    zdrętwiał ze strachu. Głos nie należał do Perełki. "Perełka w niebezpieczeństwie...
  • ... jakiś kamień nagrobny, który upadł z hukiem. Kalias przykucnął i zdrętwiał. Paralos stanął i długą chwilę rozglądał się bacznie i nasłuchiwał...
  • ... nie uwierzył!
    Chciał jeszcze coś mówić, ale nagle język mu
    zdrętwiał z przerażenia. Z głębokich mroków, między przeciwległymi domami, wyłoniło się...
  • ... aktywna. Załamałam się pierwsza. Nie mogę długo stać, krzyż mi zdrętwiał i nogi, cofnęłam się do pokoju, sięgając po krzesło i...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego