zmartwieć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się, że to jakieś sześcienne i piramidowate resztki skał, porosłych zmartwiałą i zeschłą roślinnością. Ale i to wrażenie rozsypywało się w...
- ... Tylko w oddali gdzieś potoki pluszczą Lub wichry, przelatując nad zmartwiałą puszczą, Swym świstem grozę dzikiej powiększą natury. Adam Asnyk
R... - ... uznał, że miała rację, nazywając
Irvinga historycznym kłamcą.
Irving ze zmartwiałą twarzą słuchał wczoraj werdyktu. -
Pan Irving jest antysemitą i rasistą... - ... a raczej ciągnął za rękę, a Steceńko stał nieruchomo ze zmartwiałą twarzą, aż zakryły go roziskrzone w słońcu jaśminy.
Teraz będzie...
- ... i bezwładny siedział sztywno jak kukła.
Wyjrzał księżyc. Oświetlił platformę. Zmartwiałe, obwisłe ręce rotmistrza Sołomina. W jednej - zaciśnięty zwitek: książeczka. Co... - ... dziarskiego pedagoga...
Henrysia szła już nie dobrowolnie, ale mocą rozpędu; zmartwiałe nogi jakoś machinalnie podnosiły się i opuszczały na ziemię z... - ... czekał długo, aż niespodziana trwoga ścieknie jak czarna woda ze zmartwiałego serca. Pomyślał z rozpaczą, że omal nie krzyknął...
Począł posuwać... - ... i za pół litra żywieckiego piwa.
SCURVY
zmartwiały z żądzy
Zmartwiałem wprost z piekielnej żądzy połączonej z ohydnym niesmakiem. Jestem faktycznie... - ... ksiądz kardynał Przebywa teraz w Rzymie?
- Przebywa. Ale wyjeżdża. Pojutrze.
Zmartwiałem. Od rana przełamywałem w sobie opór, żeby tu przyjść. Jedyny... - ... to lubią! Uprzytomniwszy sobie, że to na pewno tylko to, zmartwiałem. Od otrzymania listu nie upłynęło Pół godziny. Przez ten cały...
- ... zębami. Z kością ludzkiej nogi uczyni to samo.
W Adasiu zmartwiało serce.
- Jezus Maria... Jezus Maria... - szeptał gorączkowo.
Po głowie zaczęły... - ... że coś złego się stanie.
Krzyczy
Ratunku!!!!
Po czym staje zmartwiały
SCENA DZIEWIĄTA
Prawe drzwi otwierają się z klucza i wbiega... - ... listopadową Warszawę. Jest ta szybkość tchnieniem życia w świat dotąd zmartwiały i zniewolony. Jest jak romantyczny pęd ku nieskończonym możliwościom przemiany...
- ... stronę paleniska, zamieszała w parującym i pryskającym saganie. Reynevan siedział zmartwiały, wpatrzony w skwarki na kluskach. Jego oczy przyzwyczaiły się już...
- ... rąbek sukni mej i za pół litra żywieckiego piwa.
SCURVY
zmartwiały z żądzy
Zmartwiałem wprost z piekielnej żądzy połączonej z ohydnym... - ... palcem na fotel. Dozorca, sterczący w bramie nieruchomo jak kołek, zmartwiały ze strachu, zgiął się w pas ukłonem pańszczyźnianego chłopa. Wyszedł...
- ... wielkości około pół metra kwadratowego.
I wówczas nastąpiła rzecz straszna!
Zmartwiały z przerażenia Lesio patrzył i nie mógł się ruszyć. Nadwerężona... - ... coś mówił, czy mi się zdało?
- Nic - Reynevan pokonał opór zmartwiałych warg - nie mówiłem.
- To i dobrze. Kończ jedzenie. Do Sterzendorfu... - ... cierpienia, radości itd. okażą się sztucznymi wytworami, które zamilkną i zmartwieją, a pozostanie tylko to, co tyczyło bezpośrednio pięciu zmysłów.) Teraz...
- ... poruszeń zapukaliśmy do tych drzwi wszyscy trzej po kolei, i zmartwieliśmy, uderzeni wysokim, przerażonymkrzykiem.
To światło zgasło nagle, staliśmy nieruchomo w...
