starożytnej Mezopotamii, nad Tygrysem i Eufratem. W tamtych czasach mieszkańcy tej krainy, Sumerowie, podzielili już niebieski firmament na gwiazdozbiory. Na pas nieba, nazywany przez nas zodiakalnym, przypadało ówcześnie kilkanaście konstelacji różnej wielkości. Obok znanych i dziś gwiazdozbiorów Byka, Bliźniąt czy Lwa, sumeryjscy i asyryjscy astronomowie widzieli w pobliżu ekliptyki Wielką Jaskółkę (obecnie część Ryb), a Plejady - teraz fragment Byka - traktowali jako samodzielną konstelację.<br>W tych przedzodiakowych czasach położenia planet odnotowywano względem 30-40 jasnych gwiazd, należących do wspomnianych kilkunastu gwiazdozbiorów. Zachowało się wiele glinianych tabliczek, informujących na przykład, że tego to a tego dnia po zachodzie Słońca Wenus znajdowała się dwa