świątyni i doprowadzenie jej do pierwotnej świetności wymagały znacznych nakładów pieniężnych. Król Joasz ogłosił zbiórkę wśród ludności judzkiej na opłatę dla rzemieślników i pokrycie kosztów kamieni, żelaza i miedzi. W tym celu ustawiono przy bramie świątyni wielką skrzynię z otworem, do której wierni wrzucali dary.<br>Datki na odbudowę świątyni zbierano dwadzieścia trzy lata, nie rozpoczęto jednak żadnych prac, gdyż kapłani przywłaszczali sobie wszystko, cokolwiek wierny lud składał do skrzyni. Zniecierpliwiło to w końcu króla i powierzył kontrolę nad skarbonką swemu pisarzowi. Odtąd ze skrzyni wysypywano dary i liczono je w obecności urzędnika królewskiego oraz arcykapłana. Po niejakim czasie można było wreszcie przystąpić