na sobie od stóp do głów ślady bohaterskiej walki.<br>Ostrożnie, ale stanowczo pani Matylda odebrała mu stolik. Pozbawiony oręża Lesio z westchnieniem ulgi podniósł się z podłogi.<br>- Co pan gasił? - spytał nieufnie naczelny inżynier.<br>- Proszę? - zdziwił się Lesio uprzejmie.<br>Naczelny inżynier zdziwił się jeszcze bardziej, do tego stopnia, że już nic nie powiedział, tylko patrzył na Lesia z wyrazem beznadziejnej rezygnacji. Zastąpił go kierownik pracowni.<br>-Coś się paliło? - spytał zdenerwowany.<br>-Co się paliło? - zaciekawił się natychmiast Lesio.<br>Kierownik pracowni poczuł, że jest mu chyba jakoś niedobrze.<br>- To dlaczego pan lał? - zawołał z rozpaczliwym żalem w głosie.<br>- Ja nie lałem! - zaprotestował Lesio