zwarto
Słownik języka polskiego PWN*
zwarty
• zwarcie, zwarto • zwartość
1. «złożony z osób, elementów, przedmiotów znajdujących się bardzo blisko siebie»
2. «składający się z elementów bardzo dobrze pasujących do siebie»
• zwarcie, zwarto • zwartość
spółgłoska zwarto-szczelinowa «spółgłoska, przy której wymawianiu powstaje zwarcie narządów mowy oraz szczelina między nimi, następujące bezpośrednio po sobie»
spółgłoska zwarto-wybuchowa «spółgłoska, przy której wymawianiu powstaje zwarcie narządów mowy, a następnie gwałtowne ich rozwarcie»
