idę

Wielki słownik ortograficzny PWN*

id (psych.) idu, idzie a. ndm
id. (= idem – ten sam, tenże)
Ida Idzie, Idę, W. Ido; Id
ido ndm
idy id: idy marcowe
iść idę, idziesz, idą; idź, idź•cie; szedłem, szedł, szła, szli
daleko idący (np. wniosek)
id est (skrót: i.e.)
idź no!
nie idź
równo idący

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

iść (do celu)
iść (coś planowo, na opak)
iść (pociąg, autobus)
iść (droga)
iść (film w telewizji)
iść (zima, święta)
iść (na wroga)
iść (na coś)
idzie o to, że...
jeśli chodzi (idzie) o (coś)
idź precz
iść do Abrahama na piwo pot. żart.
iść do Boga
iść do Canossy
iść do łóżka (z kimś)
iść do łóżka (spać)
iść do ołtarza
iść do piachu pot.
iść lulu pot. żart.
iść lwu w paszczę
iść na dno
iść na łatwiznę pot.
iść na marne
iść na rękę
iść na stronę euf.
iść na udry
iść na ugodę
iść na ustępstwa
iść o zakład
iść po linii najmniejszego oporu
iść po rozum do głowy
iść po trupach
iść spać
iść w dół
iść w górę
iść w parze
iść w ślady (czyjeś)
iść w zaparte pot.
iść w zapasy (z kimś)
iść za ciosem
iść za potrzebą pot. euf.
iść za przykładem (czyimś)
iść za wzorem (czyimś)
iść z gębą pot.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego