••• Menu

Zasady pisowni i interpunkcji

Pisownia polska

Informacje wstępne

Oznaczanie samogłosek

Oznaczanie spółgłosek

Wielkie i małe litery

Pisownia łączna lub rozdzielna

Użycie łącznika

Dzielenie wyrazów

Pisownia skrótów i skrótowców

Pisownia nazw własnych

Uwagi wstępne

Pisownia nazwisk Polaków — postaci historycznych

Pisownia obcych nazw własnych. Uwagi wstępne

Pisownia imion

Odmiana imion

Odmiana nazwisk. Uwagi ogólne

Odmiana i pisownia nazwisk żeńskich

Odmiana i pisownia nazwisk męskich

Nazwiska angielskie i francuskie

Odmiana nazwisk angielskich i francuskich

Nazwiska niemieckie

Nazwiska włoskie

Nazwiska węgierskie

Odmiana i pisownia obcych nazw geograficznych

Zapisywanie słowiańskich nazw własnych zawierających swoiste znaki łacińskie

Pisownia łacińskich nazw własnych

Pisownia greckich nazw własnych

Zasady polszczenia imion i nazw greckich

Głoska -a kończąca wyraz

Dwugłoska ai

Głoska -e w zakończeniach wyrazów

Dwugłoska -ei

Odpowiedniki i

Dwugłoska oi

Zakończenie -os występujące po spółgłosce w imionach męskich

Głoska y, gdy występuje po b, p, f (ph)

Litera ω (długie o) w zakończeniach imion żeńskich

Litery ζ, ψ, ξ

Litery ϑ, ρ, φ, χ

Podwojone litery -ll, -pp, -ss pojawiające się na końcu wyrazu

Litera k przed e, i, y

Imiona zakończone na -n należące do III deklinacji

Litera s występująca między samogłoskami

Transliteracja i transkrypcja słowiańskich alfabetów cyrylickich

Interpunkcja polska

Dodatki

[297] 74.6. Dwugłoska oi

74.6. [297] Dwugłoska oi
W imionach i nazwach greckich dwugłoskę oi oddajemy przez e, np. Kroisos — Krezus, Phoinix — Feniks.
 
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego