duszny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... kiedy szerokie, klimatyzowane korytarze śródmieścia zamieniły się w wąskie, ciasne, duszne i hałaśliwe uliczki dzielnicy Berthelota - dr Durchfreud zatrzymał się.
Wysoko... - ... sinego mięsa, by zabrać je w bujne zepsucie tropików, w duszne mikrofalowe gorąco, pod karnawałowe niebo prosto z reklamy linii wycieczkowych...
- ... często są głodne, więc chorują.
Maciuś znał już ciemne i duszne mieszkania, i znał głód. Przypomniał sobie Maciuś, jak czasem wolał... - ... Rzadkie obłoki jak kule śniegu wisiały pomiędzy niebem a ziemią. Duszne powietrze przesycone było zapachem spalonego czemborku i dojrzewających poziomek. Stali...
- ... łopuchem
Pocałunki powitalne i rozstanne,
A te złudy nieposłuszne,
Takie duszne, choć bezduszne
Pogubiłem w bezkresie.
- Kto mnie szuka w każdej... - ... niejeden mieszkaniec zabudowanego ciasno i wysoko Manhattanu myśli sobie w duszne, letnie noce, że trzeba by oddać to wszystko, razem ze...
- ... mam dokąd popędzić, bo żadna ukochana nie istnieje, a tylko duszne zachcenie, domagając się popędzenia, zwodzi mnie i podsuwa mi kusicielsko...
- ... Najlepiej sprzedają się wioski o romantyczno-mickiewiczowskich nazwach (np. Mamroczary Duszne, Oroneta Stara, Glinojecko Smętne lub Chęciwiel Sromy). Dowiedz się, czy...
- ... głos przybierał na sile.
Czerwienie, zielenie, granaty, biele, słodkie zapachy, duszne wonie, wrażenie dotykania czegoś miękkiego, nagłe pieczenie na skórze, uczucie... - ... zrobił się zator. Trzeba się było przeciskać przez ciemne i duszne korytarze, brnąc po kolana w zakurzonych stosach pożółkłych książek, rozlatujących...
- ... antenki. Ze ślimacznicy wiodącej z wyższych pięter wypływała gęsta fala dusznego, ciężkiego zapachu ,,miseregeruch", który zawsze poprzedzał zbliżanie się abdomenowców.
Obarczeni... - ... musiałeś mu się spodobać.
Ciepło miało w sobie coś odrażającego, dusznego, nie tylko to, które się czuje wszystkimi komórkami skóry, ciepło... - ... to wszystko promieniowaniem, a rozigrana grupa wchodziła do ciemnego i dusznego centrum, gdzie wszystko było miękkie - i nagle wyskakiwał z tego...
- ... Sekretarzował Kallimachowi Biernat z Lublina, autor bajek ezopowych i Raju dusznego (patrz rozdz. V, pkt 3). Kallimach zetknął się w Krakowie...
- ... go opacznie. W okresie nie ustalonej normy językowej autor Raju dusznego (do niedawna uważanego za pierwszą drukowaną książkę polską, por. rozdz...
- ... cię pokarało za to, co zrobiłeś Jargołce! - rzuciła wychodząc z dusznego namiotu.
Odkąd Hiacynta opuściła Pustkowie, kierowała się cały czas na... - ... chłopcy. Drzwi do hallu nie zamknięto na klucz, wszedł do dusznego wnętrza kierując się gwarem głosów, pełen wzbierającego gniewu na niedbalstwo...
- ... wieczne napięcie, ten śmiech
i te łzy, ta cała atmosfera dusznego niepokoju, która
otaczała wówczas ich przyjaźń.
Prawda, że to ona... - ... oleiste, i
kapało na nas. Jechaliśmy przez sam środek tego dusznego dojrzewania, a
milczenie stanowiło jedyny nasz cień.
Ten upał sprzyjał... - ... nadal silne. Gdy tylko mam okazję, staram się wyrwać z dusznego, zatłoczonego miasta i pełną piersią odetchnąć czystym powietrzem i podziwiać...
