duszny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... nielicznych chyba, a może jedyny, na wyswobodzenie się z lepkich dusznych ośmiorniczych objęć majaku.
Kiedyś to było tak, że się krzyczało... - ... palcu wskazującym.
Nie zauważyłem żadnego ruchu, ani w przedziale, ani dusznym korytarzu, nikt nie spieszył do drzwi, nie zdejmował bagaży z... - ... pokój, ciszę, powietrze, a tak... cierpi się w tym mrocznym, dusznym kącie. I pogodnie jest".
W kuchni rozległo się głośniejsze łkanie... - ... powiedział Konstantemu do ucha. Rzeczywiście nie mógł dłużej wysiedzieć w dusznym pomieszczeniu. Dławił się wszechobecnym fetorem potu, kiepskiego tytoniu i wilgotnych...
- ... za gardło, a nade wszystko całe ciało i duch drżały dusznym zachceniem. Duszność była nie tylko we mnie, ale i wkoło...
- ... z takim wrzaskiem, z takim drzwi trzaskaniem, z takim zapomnieniem dusznym, żem słowa przez pacierz cały nie mógł wyrzec, że je...
- ... namaszczeniem wybierając sobie leża. Byle bliżej krat! Od krat wieje dusznym, zgniłym ciepłem oddechu zziajanego Paryża. Poowijani w łachmany, układali się...
- ... Przyczynia się do tego również zbyt długi sen, spanie w dusznym pomieszczeniu lub w niewłaściwej pozycji (na zbyt płaskim podłożu). Unikaj...
- ... chętnie. Woda była wspaniała. Zapominało się w niej o rozżarzonym, dusznym mieście. Po dwudziestu minutach, mając brzeg o dobry kilometr za...
- ... przychylne, aprobujące.
Więc oto:
- W tej pracy nieustannej nad zbawieniem dusznym pilnie pamiętać musimy, o najmilsi, o niezgłębionych wyrokach Opatrzności boskiej... - ... rękoma i nogami, migiem znalazł się na górze, w mrocznym, dusznym i przesyconym odorem starego sera wnętrzu. Tym, który spuścił sznur...
- ... Biernata z Lublina, który użył tej formy w swym Raju dusznym. Spór toczył się w latach 1545-1551. Raj wyszedł w...
- ... legalizacyjnego w postaci herbu, co jest rozwiązaniem równie prostym, jak dusznym i na pewno lepszym od pieczęci spotykanej na tablicach niektórych...
- ... coś straszniejszego, myślała, niż leżeć przez wieki w takim ciasnym, dusznym grobie? Czy nie lepiej dać się wchłonąć ziemi, stać się...
- ... przez ciotkę wychowywaną w czasie wakacji. Kochaliśmy się w tym dusznym pokoju, jak zawsze bez opamiętania i z nieprawdopodobnym szczęściem, odczuwanym...
- ... i ani jej w głowie wędrówki po lesie gdzie w dusznym zapachu prażonej w słońcu żywicy, rzucają się na człowieka i...
- ... Wałęsy wzruszyły go, czuł się jakby po latach pobytu w dusznym więzieniu bez okien wyszedł nareszcie na świeże powietrze. Wiedział, naturalnie...
- ... mnie. Nie wiem, jak długo jechaliśmy tym całkowicie zakrytym i dusznym wozem. Wóz czasami przystawał, wtedy ktoś otwierał drzwi, i każde...
- ... przestrzeń. Lżej się robi na sercu, ściśnienie już jest tylko dusznym wspomnieniem. Z prawej strony zielona ściana tak się obniża, że...
- ... W ciężkiej, bezsennej głowie, jak pływające wyspy tytoniowego dymu - w dusznym, nadymionym pokoju, unosiły się niejasne pomysły najnieprawdopodobniejszych wypadków .
Przylepiony do...
