mącić
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ani chwały.
A narodowa kadź, mącić w niej czy nie mącić, bez różnicy, będzie stała gorzka do wypicia i starczy dla... - ... ku Kazimierzowskiej dzielnicy.
Samotność i pustkę nocnej ciszy zaczynają już mącić szmery i szepty spływających z drzew, dachów, krzewów pierwszych kropel... - ... wejdą młodzi i "starym" to się nie podoba, dlatego próbują mącić, nie od dzisiaj zresztą. Już w poprzednio obowiązującym rozporządzeniu z...
- ... może nie być ani potęgi, ani chwały.
A narodowa kadź, mącić w niej czy nie mącić, bez różnicy, będzie stała gorzka...
- ... fali demokracji dochodzili do stanowisk zacierając własne ślady, maskowali pazerność, mącili w głowach hasłami ksenofobii i nacjonalizmu. Przez pięćdziesiąt lat nie...
- ... wśród nich nie doceniać takich ludzi jak Popławski czy Balicki.
Mącili zawsze bardzo, ale władzy nie brali, jakby podświadomie czując, że... - ... poszytą plecionką pnączy, przysłoniętą liśćmi, które jak wodę wygładzał i mącił powiew.
- Nie urodziłeś się dzisiaj - powiedział wreszcie. - Umiesz czytać.
- Nawet... - ... drzew i paproci, i żaden, najsłabszy nawet podmuch wiatru nie mącił lepkiej ciszy pomiędzy ziemią a bezchmurnym niebem, skąd cienką strugą...
- ... dostawałam gorączki, i te godziny, podczas których przyspieszony obieg krwi mącił mój umysł, niosły ze sobą ulgę. W gorączkowym półśnienie myślałam...
- ... była po biodra, zrobiłby z siebie mokrego
błazna, to wszystko. Mącił szemrzące mamidło
rzucanymi z mostka trawami, powtarzając nie widziane i... - ... minuta, dwie, trzy, i nic. Wkoło była absolutna cisza. Nie mącił jej najmniejszy nawet odgłos.
- Słyszy pan coś? - zapytał bas.
- Nic... - ... taka nie okazywała się własną matką. Cień podobnego podejrzenia nie mącił spokoju Edypa, żył wciąż zacnie i pięknie, nie troszcząc się...
- ... przykucnął Kriszan, palił papierosa, wypoczywał, krzyk dochodzący z domu nie mącił mu sjesty. Słońce lśniło w kędzierzawych natłuszczonych włosach. Na ręce...
- ... uschniętych gałęziach starych topoli, ponuro skrzeczały stada wron. Ich wrzask mącił myśli i przenikał mnie niepokojem.
Rozdział piąty
Ideały Zenobii* czy... - ... Już na zawsze!
Nic nie wstrzyma "postępu", który wprzód dymami
Mącił czystość przestworzy, a dzisiaj - człowiekiem!
Któż zahamuje rozwój, przerost tego... - ... nie jeździły samochody, a ciszę na naszym placyku z piaskownicą mącił tylko świergot ptaków.
Sprosiliśmy przyjaciół. Kazikowie rozłożyli się na kocu... - ... Ze sztucerem pod pachą
wyszedł na korytarz. Ciszę na statku mącił jedynie dochodzący z
kotłowni głuchy stukot maszyn. Tomek zorientował się... - ... miał siwą, długą i rozwichrzoną, choć najlżejszy powiew wiatru nie mącił drętwego powietrza.
GDY CHAWA PO ŚCIEŻCE DOŚĆ STROMEJ, LECZ UDEPTANEJ... - ... karczowania puszczy i oczyszczania ziemi pod uprawę. Zalegającą polanę ciszę mącił jedynie szmer potoku. Nie było wiatru. Nic się nie poruszało...
- ... zwalniał jednak kroku, przeciwnie, przyspieszył nawet.
Jego miękki chód nie mącił spokoju drzew. Tu, u ich stóp, było cicho. To prawda...
