powolny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wyobrazić jego ciemną sylwetkę, oddalającą się wśród rytmicznych, pełnych godności, powolnych ukłonów, jak gdyby Grześ adorował słońce, które - tak sobie to...
- ... Bardzo wysoki. Wargi zaciśnięte: Oczy podkute sino. Wskazał mi szerokim, powolnym gestem fotel, po czym obszedł biurko, też nie spiesząc się...
- ... Żaglowce lekko i zwinnie jak delfiny pruły modrą płaszczyznę morza; powolnym, żółwim tempem poruszały się tratwy. Powstańcy śpiewali i pokrzykiwali wesoło...
- ... zobaczył pierwszego na wyspie człowieka. Tamten
szedł grzbietem odległego pagórka powolnym i spokojnym
krokiem, całą smukłą postacią rysując się
na tle...
- ... w której myślenie o życiu wiecznym nie kłóci się z powolnym umieraniem, bo wszystkim rządzi chwila. O, przed klatką dostrzegł sąsiada...
- ... o tym zmysłowym przemożnym istnieniu muzyki w powolnej duszy, w powolnym mózgu świętego cherubina przeznaczonego na tajemną ofiarę... bo znów pojawiła...
- ... jego wziętości, jednak przez uszanowanie dla osoby poety wysłuchano ją powolnym uchem (przeł. W. Spasowicz).
Własne to były koncepcje polityczne poety... - ... państwa. Czy będą się w stanie zmusić do pracy nad powolnym przekonstruowywaniem polskiej sceny politycznej, czy będą w stanie pracować nad...
- ... zawahawszy się, i ze złowieszczym szurgotem poczęła
pochylać się niezmiernie powolnym, ale stałym już
i nieubłaganym ruchem.
"Koniec!" - zrozumiał Awaru. Padł... - ... właśnie mieliśmy wysiadać). Prawdę mówiąc jeszcze nigdy nie jechałem tak powolnym pociągiem. Chwilami jechał tak wolno, że można było za nim...
- ... w oczach, w łukach brwi, na zębach wilgotnych odsłaniających z powolnym oporem, - cienistych, zmiennych punktów w dołkach policzków i brody, a...
- ... których granic nie sposób wyznaczyć. To wizja życia, które przeciwne powolnym przemianom, rodzi się i spala w uniesieniu czynu nagłego i...
- ... źle znosił obecność, jaka zaznaczała się tym właśnie stukaniem albo powolnym przyciskaniem klamki. Zrywał się i otwierał drzwi, ale za nimi...
- ... Rybitwy rzeczne brzegiem mórz europejskich i zachodniej Afryki w ciągłym, powolnym locie-polowaniu, z rzadka odpoczywając na wodzie lub lądzie, dolatują...
- ... strony liczącego pięćdziesiąt stron raportu rzeczywiście potwierdzają obiegowe opinie o powolnym zmierzchu angielskiej gwiazdy. Od ubiegłego roku angielskie fortuny pierwszej pięćsetki...
- ... wy, chłopcy, dajcie mu coś
do zjedzenia.
Alojzy takim samym powolnym, ostrożnym krokiem zbliżył
się do stołu, siadł na krześle i... - ... zmierzch zapadł, wyszedł na Via Appia. Wlókł się całą noc powolnym, zmęczonym krokiem. Szarzało już, zatrzymał się, by zdecydować, po której...
- ... ci przecież. - A co jutro robi, nic nie wiesz?
Maciek powolnym i znużonym ruchem przesunął dłoń po czole:
- O dziesiątej jest... - ... tego otrząsnął. - Różnie, widzicie, towarzyszu Podgorski, z ludźmi bywa.
Podgórski powolnym i roztargnionym ruchem przesunął dłoń po czole:
- To nieprawdopodobne, taki... - ... nie pukaj, bo drzwi będą otwarte, dobrze, Romciu?
Wyjął pięciozłotówkę, powolnym ruchem wetknął ją w dłoń pikola, po czym objął jego...
