uśmiechnięcie się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Już nie żyją. Zostałam ja, dziecko wojny. Hans podniósł sznapsa. Uśmiechnął się tym samym co ona uśmiechem.
- Jak ja... Ojciec wpadł na... - ... jesteśmy w naturze!... cała natura zamieszkała
jest także przez wszy..."
Uśmiechnął się z zadowoleniem i zarysował margines
książki ostrym, bladym paznokciem. "Większość... - ... widok podniosła się. Widać było, że nic nie może powiedzieć. Uśmiechnął się do niej, a potem wyciągnął ramiona. Przypadli do siebie, trwając...
- ... nur", dodane znów nocą, kpiarsko wróżyło Niemcom rychły koniec.
Jerzy uśmiechnął się. Miał w sobie ogromny, triumfujący spokój. Godziny przegadane z Górą...
- ... chce się widzieć z Abercrombiem - przypomniał sobie zaniepokojony Alef.
- Właśnie - uśmiechnął się tajemniczo diakon Prącz.
Na zakończenie odprawy generał Prącz odczytał punkt... - ... rzeczywiście masz elektronowy. Ja bym na to nie wpadł.
-Głupstwo -uśmiechnął się Paragon. -Jestem teraz pewien, że trafiliśmy na ślady poszukiwaczy skarbów... - ... i on go w życiu nie zakapuje.
- A rodzina?
- Rodzina - uśmiechnął się ponuro Woskowicz - wyprosiła moich agentów za drzwi. Widłami.
***
- Zgadzasz się... - ... rzekł:
- To niesłychane, jak Tusia robi się podobna do mamy...
Uśmiechnął się z przymusem.
- Istotnie, wspaniale rezultaty, wspaniały głos. Ale czy to... - ... no jak dzik, szczęście, że strzelby mi Urząd nie daje... - uśmiechnął się przypochlebnie. - "Ty co?" - pyta on mnie, ten pułkownik. A ja...
- ... Słowikowej hanzy.
- To byłby więc powód, dla którego ich sypiesz? - uśmiechnął się wiedźmin. - Osobiste porachunki?
Oczy dziewczyny zwęziły się, napuchnięte usta skrzywiły... - ... Francuz.
Prefekt cofnął się. "Biedni ludzie - pomyślał - coś
im nawaliło". Uśmiechnął się więc łagodnie, zmienił temat, wyszedł
z pokoju i zatelefonował po... - ... jest nadzwyczajnie dobry.
Pewnego dnia, kiedy spotkał mnie w parku, uśmiechnął
się i rzekł do mnie:
- Bardzo ci ładnie w tych rudych... - ... głos i w tej chwili spostrzegł swoje odbicie w szybie. Uśmiechnął się. Nie jestem co prawda młody... ale... bo przecież dlaczego by...
- ... z moich problemów Ernestowi Bryllowi, który był wtedy moim sąsiadem. Uśmiechnął się i powiedział:
- Przecież to proste. Wyobraź sobie, że zakochujesz się... - ... rozważał Olo już za rogiem ulicy. - Może obudziłem naczelnego wodza? - uśmiechnął się krzywo. - Pewnie ma mocny sen. Sumienie ma spokojne. - Przypomniały mu...
- ... I wtedy powiedziała:
- A co miałeś na myśli?
Ojciec Iki uśmiechnął się.
- Wycieczkę.
- Jak to? - zawołały obie matki. - Same
dzieci? Na wycieczkę... - ... wciąż nie wiemy, co było w tej blaszanej tulei. Kapitan uśmiechnął się.
- Przecież wam powiedziałem...
- Skarby! - zawołał Paragon. - Ja zawsze mówiłem, że... - ... jakby teraz dopiero je dostrzegł. - Zarżnąć?
- A może zerżnąć? - Weyrach uśmiechnął się obleśnie. - Pan Huon ma trochę racji, iście kiepski nam wypadł... - ... wszystko ze sobą.
- Kto nie pracuje, ten teraz nie je - uśmiechnął się aluzyjnie. - Pan też krawiec?
- Skąd! Prawnik.
- To o wiele gorzej... - ... do północy, rozumiesz, Preissowie wyszli, a on został.
- Odwiozę księdza.
Uśmiechnął się, grzecznie podziękował, że nie trzeba, bo zamówi sobie przez telefon...
