krajać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

krajać kraję, krają; kraj•cie
kraj -ju; -jów ,
Kraj Basków (= Baskonia) Kraju Basków
kraj faraonów (= Egipt) kraju faraonów
kraj fiordów (= Norwegia) kraju fiordów
Kraj Klonowego Liścia (= Kanada) Kraju Klonowego Liścia
Kraj Kwit•nącej Wiśni (= Japonia) Kraju Kwit•nącej Wiśni
kraj piramid (= Egipt) kraju piramid
Kraj Rad (= ZSRR) Kraju Rad
kraj samurajów (= Japonia) kraju samurajów
kraj tulipanów (= Holandia) kraju tulipanów
kraj wiatraków (= Holandia) kraju wiatraków
Kraj Wschodzącego Słoń•ca (= Japonia) Kraju Wschodzącego Słoń•ca
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego