Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
amorficzne
Znaleziono 34 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... słabo aklimatyzował się w podmiejskiej obyczajowości Stanów. Perspektywą była jego amorficzna, nowofalowa odmiana. To ona była wymarzoną łodzią ratunkową dla amerykańskich...
  • ... działań twórczych. Nieporównanie atrakcyjniejszą od żmudnej pracy "poszukiwania formy" jest amorficzna improwizacja, z której tylko pozornie coś wynika. Uwolnienie temperamentu spod...
  • ... by koordynować działania w skali globalnej. Struktura tych sieci jest amorficzna, przypomina biologiczną protoplazmę, a sposób ich rozprzestrzeniania określa się terminem...
  • ... Bliższy im jest
    "totalny" liberalizm. A przecież będąca jego rezultatem
    amorficzna
    wolność sprawia, że właściwie każdy wybór staje się równoprawny.
    Wolność...
  • ... uosabianą przez przysłowiową opinię publiczną małego miasteczka, przekształcając się w amorficzną, abstrakcyjną świadomość istnienia nieokreślonych innych, którzy - różni w różnych sytuacjach...
  • ... punkty warstwy półprzewodnikowej na obracającym się bębnie zmieniają swoją strukturę amorficzną. Oporność warstwy w oświetlonych punktach wzrasta milion razy. Przekazywanie informacji...
  • ... zmienia on w porządek biografii, opowiadanej środkami różnych konwencji literackich. Amorficzną przestrzeń współczesności transformuje w miejsca oswojone pozytywnymi doznaniami. Mam tu...
  • ... poematu rzutuje także na jego budowę – luźną, miejscami wręcz amorficzną, o swobodnym toku narracji, znamionującym się programową dygresyjnością i epizodycznością...
  • ... widokiem. "Pagórki wiekuiste" - przywołana zostaje
    struktura nieokreśloności: wieczność jako niemal
    amorficzne,
    niewyraźnie zarysowane we mgle kolejne pasma wzgórz, coraz bardziej
    ulotne...
  • ... warstw społecznych, wyuzdanie i saturnalia symbolizują regres do owego stanu amorficznego poprzedzającego stworzenie świata." To tylko pewien aspekt religii archaicznej. Miała...
  • ... Białoszewski był bezwzględnym dla siebie poszukiwaczem formy sztuki dla wyrażenia amorficznego życia. To stanowiło dla niego istotę bycia poetą.
    Ciągłe poszerzanie...
  • ... New Age". Świadczy to o swoistej bezradności badaczy wobec
    tego
    amorficznego fenomenu, a równocześnie stwarza pole do różnego
    rodzaju nadużyć. Cóż...
  • ... przyrządzie moc powoduje nagrzanie warstwy i zmianę jej struktury z amorficznej (nieprzewodzącej) w częściowo uporządkowaną (przewodzącą). Całkowita energia wymagana do przełączenia...
  • ... mózgu, niż może uczynić to słowo.
    Współczesny tekst literacki o
    amorficznej, polifonicznej, heterogenicznej poetyce komunikuje zwykle pewne antywartości, pokazuje przez językowo...
  • ... jej uzyskać w realnym świecie, w otwartej na oścież i amorficznej rzeczywistości, starali się zamknąć ją w słowach. Sentencjonalność pieczętowała pewien...
  • ... Rozpręża się we mnie młodość ducha w nieeuklidesowych napięciach
    wielowymiarowej,
    amorficznej przestrzeni. Chodź,
    Morbidetto: obmyślimy teraz nowy program, będący syntezą obłędu...
  • ... amorficznymi (bezpostaciowymi) - materiałami o nieuporządkowanej strukturze atomowej (materiałem o strukturze amorficznej jest np. szkło). Jednakże prace, prowadzone przez niewielkie zespoły badaczy...
  • ... świat jest skończony i nieeuklidesowy, dla mnie
    jest nieskończony i
    amorficzny. Rzeczywista przestrzeń nie
    ma struktury - oto jest Absolutna Prawda, która...
  • ... mówiono - salonom intelektualistów spokrewnionych biografią z komunistami. Słowem był wielki amorficzny ruch społeczny, który się podzielił i rozpadł, także z powodu...
  • ... momencie
    strukturować jako piękny lub brzydki, jako wesoły, monotonny, zbyt
    amorficzny, przeładowany szczegółami itd., nazwiemy to labilnością
    struktur estetyzujących; ma to...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego