cichość
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jak być powinno.
Jak przeczuwałem.
Jak podejrzewałem.
Jak pragnąłem w cichości.
Jest tak, jak jest.
Jest ból, cierpienie i tysiące losu... - ... to Mu to jest obojętne (nie wiem, nie wiem); w cichości mrocznych zakamarków wylewając łzy, męskie najwstydliwsze łzy, wszystkie łzy, już...
- ... nastawił. Myślałam nawet, że może to ktoś z obsługi, w cichości ducha odżałowałam końcówkę interesującego mnie filmu. Za chwilę jednak identyczna...
- ... a także w samym Piśmie Świętym znajdujemy wezwanie kobiet do cichości i nakazy milczenia".
To godzenie jest tym trudniejsze, że obok...
- ... tego, że miała czas chodzić na takie wycieczki. A w cichości ducha dręczyła się jeszcze i tym, że zmykała tak przed...
- ... ludzkie mężnie wziąć na barki ciężar niedoli bliźniego. Umieć w cichości ducha przyglądać się swoim działaniom na jego rzecz. Już teraz...
- ... bas chłopski.
- Obcy! - wsłuchał się uważnie Kazimierz i w największej cichości począł zbierać swoje papiery. Złożył je starannie i wsunął do... - ... Prześniłbym w górach życie, Nie tęskniąc do nich wcale, W cichości i zachwycie Prześniłbym w górach życie. Bo kto stał raz...
- ... pozornie będzie was słuchał, (ale) będzie równocześnie nienawidził i w cichości Boga prosił o koniec waszych rządów". Wiedział już, że nadszedł...
- ... słowie, czując, że ogarnia ją gniew, żal i przygnębienie. W cichości ducha wierzyła w przyjazd Stacha na urlop, spodziewała się ujrzeć...
- ... Może to zabrzmi śmiesznie, ale Zygmunt miał jedno skrywane w cichości serca pragnienie, za które oddałby połowę życia. Zawsze, stykając się...
- ... jak mi Bóg miły! - szepnął profesor. Otworzył okno w wielkiej cichości i wyciągnął ręce.
- Panie profesorze! - szepnął Adaś. - Czy mogę wejść... - ... jej się to nieprawdopodobne. Nie mogła stłumić śmiechu, gdy w cichości pomyślała: "(Teraz), gdy przekwitłam i mój mąż jest (już) starcem...
- ... świata - w inny świat.
Przychodzili ludzie prości,
Żegnający mnie w cichości,
Wędrowali, wędrowali,
Szli z oddali do oddali.
Ktoś nieznany, ktoś... - ... szalem.
Gosta przełknął ślinę. Na ucieczkę było za późno. W cichości ducha liczył jednak, że jeździec nie odważy się wjechać koniem... - ... Webera, że właśnie Jasień jest terenem poszukiwań pamiętnika. I w cichości ducha zapragnął wziąć udział w tak pasjonującej przygodzie. Zwierzył się...
- ... ma przepisowy Trójząb i muskularną klatkę
piersiową.
Podziwiał tedy w cichości parę bogów i rumaki morskie, rżące
wyrzuconymi w górę mordami... - ... musiał zapłacić karę.
Dziewczynka rozpromieniła się na chwilę i w cichości napawała wspomnieniem swego zwycięstwa.
- Więc on potem - ciągnęła dalej - ze... - ... nie pojmuję, to czemu on tu rzyga, miast gdzie w cichości rymy pisać. Nie moja zresztą rzecz.
- W pewnej mierze twoja... - ... nie ma komu przekazać cennego instrumentu.
Jego miłość, pielęgnowana w cichości, nie doznała spełnienia, za wiele bowiem wyobrażał sobie, zbyt wypieścił...
