poufałość
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... tyczyły wszystkich domowników. Kot mój Głupielok był z Misiem w poufałości przesadnej, co brało się z tego, że miał na psa...
- ... że jego towarzystwo, choć nie dochodziło między nimi do żadnych poufałości, nie było jej niemiłe. Więcej - podejrzewał, że ona go oczekuje...
- ... ładnie śpiewał aksamitnym basem, co Nastię rozmarzało, ale kiedy spróbował poufałości, oberwał w ucho tak niespodzianie, że omsknął się ze stołka...
- ... mnie najwięcej, bo czuł się boleśnie oszukany i wstydził się poufałości pierwszych dni, nie mówiąc już o planach podkopu. Podszedłem do...
- ... krzątała się po domu - stosownie do pory ubrana - obca żadnej poufałości nie rozumiejąca. Kokietowała każdym ruchem, każdym zimnym słowem. Pobudzała do...
- ... rodzinni, nie używają
nazwisk poza sprawdzaniem listy. Adam nie cierpi poufałości.
"Adam" to on jest dla siebie, dla innych Kulesza i... - ... dotykano.
Miał w sobie arystokratyczną krew, która nie toleruje takich
poufałości.
0 ile się zorientowałem, była to mieszanka anglo-rosyjska.
W... - ... ich historii. Teraz nie wolno mu pozwolić sobie na cień poufałości: wszystko wyglądałoby na to, że zamierza korzystać z praw, które...
- ... zrzucić ręki pocieszycielki. Nikt nie dał jej prawa do takiej poufałości. Wchodzi z obcasami w życie rodziny, w polskie dramaty. Kobieta...
- ... Margit i błysku szczęścia w jej oczach, odruchowych drobnych gestów poufałości, które zazdrosna kobieta od razu odczyta. - Dobrze, pojedziemy do atelier...
- ... kwiaty stawiam, modlitwy odmawiam, a ty domu nie ustrzegłaś? Przejawy poufałości cechowały zwłaszcza rzeźbiarzy, nie bez racji nazywanych "bogorobami", jako że...
- ... per "Frycek"? Po to tu przyszedłem? Nienawidzę tej czułej, egzaltowanej poufałości, z jaką się zwykło o nim mówić. Ewa długo wpatruje...
- ... rękę na ramieniu radcy. Było w tym geście coś z poufałości dowódcy, który dodaje otuchy oficerowi posłanemu na niebezpieczne zadanie.
Jacy... - ... nim nie był, bo Jan Z. stronił od ludzi, unikał poufałości.
- Został skazany podwójnie: przez sąd i własne sumienie. Od drugiego... - ... chłodny dystans, charakterystyczny dla pracodawcy wobec opiekunki do dzieci. Żadnych poufałości, bratania się, czy prób zaprzyjaźnienia. Widywali się zresztą na tyle...
- ... świeci mi nad głową aureolka - zdarzało się chlanie, jakieś drobne poufałości, obiecanki-macanki, ale nothing more, bo po prostu kochałam cię...
- ... w ramię. Odwróciłem się gwałtownie, bo nie lubię tego rodzaju poufałości. Za mną stał Leszek, trochę młodszy ode mnie.
Ty i... - ... propose, Dieu dispose - i nic więcej.
Nie dopuszczała także do poufałości. Jeżeli chwalono wygląd dzieci, sukcesy publiczne Władysława, przybierała wyraz sarkazmu... - ... takiej głupoty.
- Coś mgliście pamiętam, że z Piotrusiem były lekkie poufałości. Ale ułatwię ci - to nie będzie Piotruś. Już ci tylko... - ... się jeszcze śpieszysz tej nocy?
- A co, zazdrosny pan? - mimo poufałości cielesnej nigdy nie powiedziała mi "ty". - Może chciałby pan, żebym...
