rzewień
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... powieki. "Muszę się jutro z rana wybrać na ryby - pomyślał rzewnie. - To mi dobrze zrobi. A tego łobuza i tak przepędzę...
- ... duch Pana Boga chwali!
- I ja go chwalę - pokornie i rzewnie odpowiedziała strojna pani - choć nim oglądać go stanę się godną... - ... Więc to jednak Anita...?!
Pan Muldgaard westchnął bardzo ciężko i rzewnie.
- Tak - odparł. - Wielka dramata. Jutro przybywam, pozostałości będzie rozpoznawana...
Obaj... - ... i pojechał dalej.
Uciekłam na łąki. Dziewczyny pasły krowy i rzewnie po ukraińsku śpiewały. Może znacie jakiegoś gospodarza, któremu potrzebna pastuszka...
- ... dno tego lochu strasznego i tam gorąco modlić się i rzewnie płakać poczęła. Łzy nieszczęśliwej rozmyły opokę podziemną i bystrym potokiem...
- ... czerwieniąc się rzekła:
- Przepraszam, byłam nie ubrana.
Przy stole Władyś rzewnie wspominał babkę - umarła w tych czasach. To był temat, który... - ... wodą gorącą, bo lubił, gdy w policzki robi się
ciepło, rzewnie.
- Właściwie gorące, wonne mydło, rozsmarowane na policzkach, daje
taką samą... - ... i mówiła, że są zapachy wesołe i smutne.
Konwalie pachną rzewnie, chryzantemy tragicznie, a siano wesoło i tak, że ma się... - ... pokorniejsze. To straszne, jak świat się zmienił pod wpływem demokracji!
Rzewnie popatrzyła dokoła z wysokości konia i dostrzegłszy Huberta, wezwała go... - ... też oczy zielononiebieskie, oczy Puciałłówny, i uczyniło mu się nagle rzewnie a smutno. Nie dane mu było jednak zaznać upragnionego spokoju...
- ... pantoflem, ty mu tera dowódca!". Rady padały zewsząd. Zrobiło się rzewnie i jakby czegoś żal. Nazajutrz przecież młoda pani jak co...
- ... niedorzeczność. Trafiało się też często, że w miejscach, gdziem pierwej rzewnie płakała, zwłaszcza przy wesołości i dowcipie starszej siostry, boki zrywałyśmy...
- ... mogłoby nas spotkać coś podobnego? Nigdy w życiu!
Luś jęknął rzewnie:
- Ty może chcesz powiedzieć, żebyś wolał, żeby nas to nie... - ... drzwiami.
Zaczęła się sączyć najpierw cienkimi strużkami, jakby ktoś sobie rzewnie popłakiwał, potem coraz pośpieszniej i obficiej .
Uczynił się z niej... - ... wyrównany, ale tam nic się nie zmieniło, wróciłem i płacząc rzewnie na łonie matki wyznałem jej, że rozumiem teorię względności. Było...
- ... ze mną nieszczęśliwa.
Siedziałbym przy tym drewnie
I śpiewał sobie rzewnie
O tym, czego nie bywa.
ŻYCIE UPADŁE
Lata najmłodsze niosły... - ... Życie mi tylko pan zeszkaradził.
Zapanowało kłopotliwe milczenie. Kobieta płakała rzewnie, co bardzo wzruszyło przysłuchującego się Lucjana. Wreszcie cichy, rozklekotany głos... - ... czterdzieści. Skatował mnie wtedy bezlitośnie, a potem też rozbeczał się - rzewnie i niespodziewanie. Byłem mały i na wpół przytomny z bólu...
- ... dziad fortunę w Monte Carlo...! - brzmiało mu w duszy gromko, rzewnie i wzruszająco.
Obszedłszy dwa piętra i przeczekawszy najbliższą gonitwę, której... - ... ziać jadem słusznego, długo tłumionego oburzenia. Na próżno łagodnie i rzewnie prosiliśmy go, by szedł dalej z nami albo z Mikołajem...
