starowina
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jej zachorawał i nie wstaje z łóżka. Poszedłem go odwiedzić. Starowina leżał na brudnym barłogu w ciemnej, zakopconej kuchni. Rękawy koszuli...
- ... gdzie sprzedawano ziółka lecznicze,
przechadzał się na pałąkowatych nogach kaszlący starowina, wsparty na
lasce nowiuteńkiej i ozdobionej fontaziem z czerwonej włóczki... - ... rozsypie się nagle na jej oczach. Dziwiło ją, jakim cudem starowina ma jeszcze siły, by cały dzień kręcić się pośród maszyn...
- ... oknie chude światełko. Skrzypnęły drzwi i stanął w nich rumiany starowina w białym obleczeniu jak przyjazny duch.
- Święci młodziankowie! A co...
- ... na litość boską! - niecierpliwiła się pani Lichoniowa. - Co Trociowa widziała?
Starowina nie mogła otrząsnąć się ze strachu. Z trudem rzucała chaotyczne... - ... szerokie piersi i plecy.
Wydarzyło się całkiem zwyczajnie: ówczesny kowal, starowina sterany pracą, czując, iż z dnia na dzień słabną mu... - ... Kazuro! - zawołał radośnie Adaś.
- Pokój temu domowi, młodziankowie święci! - mówił starowina, bardzo znużony. - W imię Ojca i Syna! A ty tu... - ... każde święto paradowałbym w niej z matką do kościoła.
Jakoż starowina, kwękając coraz bardziej, z żylakami na nogach, z powykręcanymi na... - ... duchy to prawdziwe - pstryknął palcami w daszek kolarki i, posławszy starowinie najmilszy ze swych uśmiechów, zbiegł z werandy.
Po przekąsce pierzchły... - ... zdał sobie sprawę z absurdalności swych pytań skierowanych do osiemdziesięcioletniego starowiny... Chociaż... bo w oczach Szubadki jakby coś błysnęło. Poruszył wargami...
- ... je pod palcami, szczupłe i kościste, zrobiło jej się żal starowiny; zawstydzona, że się zirytowała, puściła Stanisława i pierwsza wyszła na...
