westchnąć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wodzów przemysłu".
Były to przepowiednie zaiste prorocze. Trudno tylko nie westchnąć w zadumie nad tym, co w tych sprawach ma do... - ... po czole Krywki. Kiedy spadła na powiekę, Polek skrzywił się, westchnął i otworzył oczy. Uważnie, w milczeniu patrzył na pana Pluskę...
- ... a całość jakoś mu się przestawała podobać, nie wiadomo czemu. Westchnął więc i dla lepszego samopoczucia obejrzał swój podpis zamaszysty i...
- ... wezmą mnie do szpitala, będę leżał w czystej, białej pościeli - westchnął Miszka. - Wszystko będzie bielusieńkie, świeże i pachnące. Obiad do łóżka...
- ... Jakie to jednak piękne, dawać ludziom ład wynikający ze skończoności - westchnął rozmarzony. - Proszę mi wybaczyć, w ważnych chwilach tęsknię do wielkich...
- ... wszystkiemu zaradzić. I kres położyć.
Szarlej odjął kufel od ust, westchnął, oblizał pianę z górnej wargi.
- Chcesz mi coś powiedzieć - odgadł... - ... warknąłem; ignorowanie mnie weszło im w krew.
- Czego nie rozumiesz? - westchnął Santana i zaczął mówić nie poczekawszy na odpowiedź.
Wirus zwierciadlany... - ... nowe zadanie. We dwójkę nie damy rady. - Jakie zadanie?
Paragon westchnął radośnie.
- Ej, bracie, jeżeli ci powiem, że dzisiaj będziesz odgrywał... - ... ofiarność i wdzięczność, wspólnymi siłami budować socjalizm?
Sturmführer Prącz (O'Bręcz) westchnął, wyciągnął z kieszeni marynarki notatnik i wykręcił specjalny numer, który... - ... poprzednich doświadczeń milczał jednak. Mężczyzna nasłuchiwał dłuższą chwilę, a później westchnął ciężko. Uczynił teraz ruch, jakby chciał ruszyć się i dokonać...
- ... On do myślenia
słaby jest już od urodzenia!
I tutaj westchnął, pełen smętu:
Rurka! Ten to by sto wykrętów
w zanadrzu... - ... Biedny, samotny sieroto - westchnął Maciuś patrząc na portrety zmarłych rodziców.
Westchnął tylko głęboko. Nie wolno mu było płakać, bo za chwilę... - ... szczupłość
drzwi, wpadł w głąb bocznego korytarza, przestał
istnieć. Gnomik westchnął i, z niejaką trudnością
otwierając oczy, spojrzał od razu nad... - ... się włóczył w ciemnościach
z otwartym scyzorykiem. Nawet tutaj.
- Uff! - westchnął Groszek i... zamknął scyzoryk. - Ja
idę przodem - dodał.
- Scyzoryk zamknięty... - ... i tu dzisiaj, w
Tworkach.
- Zmęczyłem się, muszę się położyć...- westchnął.
- Ale coś jeszcze panu powiem...
Pamięta pan, jest u Bolesława... - ... Otarł ręką pot spływający z
czoła.
- Zapomnieliśmy o nim wczoraj - westchnął ciężko, spoglądając na
Smugę. - Należy mu się lanie za samowolę... - ... powiedział blondas, uśmiechając się pod wąsem.
Mężczyzna w kapeluszu ciężko westchnął.
- Pan się nie denerwuje, ale jak pracuję na rewirze dziesięć... - ... biurka wisiały portrety jego ojca i matki.
- Biedny, samotny sieroto - westchnął Maciuś patrząc na portrety zmarłych rodziców.
Westchnął tylko głęboko. Nie... - ... obwisła, wydobył chusteczkę, długo wiązał supeł na jednym rogu, wreszcie westchnął głęboko, odprostował się - i poszedł.
W bramie spotkał Martę. Pędziła... - ... bielidła, a potem jeszcze krochmalu.
- Bardzo skomplikowane jest życie - ciężko westchnął ojciec. Spróbował jeszcze pertraktować.
- Więc, Henrysiu, może poszukalibyśmy jakiej plebanii...
