wychudły
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... szampan i z pustoszejących wsi do fabryk czarną strugą popłynęli wychudli, obdarci robotnicy.
Drugiej jesieni czterdziesty szósty z rzędu gabinet stabilizował... - ... usiłował przejść przez izbę, nie uszło mojej uwagi, że straszliwie wychudł, wysoki - teraz wydawał się jeszcze wyższy, chwiał się na nogach...
- ... bardzo kiepsko wygląda.
- Naprawdę?
- Słowo daję! Sczerniał pan tak jakoś, wychudł!
- To może te moje płuca się odezwały, przebywa się w... - ... z taką jedną. Chodził i gasł w oczach. Zmizerniał wtedy, wychudł - życie w nerwach, od okresu do okresu. A ona tryskała...
- ... nisko, ręce położył
ciężko na kolanach. Są stare jak posępna, wychudła
nad nimi twarz. Postarzał bardzo - myśli w popłochu
Dominika. Wcale... - ... wieczora smutna schodziła znowu w dolinę. Nie dojadała, zamartwiała się. Wychudła nie do poznania.
Aż wreszcie pewnego dnia dojrzała w oddali... - ... szkoły.
Zresztą zewnętrznie Adela także spoważniała. Nie
żeby wyrosła, ale wychudła i wyciągnęła
się jakoś. Jej dawniej okrągła i różowa
twarzyczka... - ... nie zmieniło, ale włosy w mgnieniu oka jej posiwiały, twarz wychudła i pomarszczyła się, ręce zmieniły się w długie żylaste szpony...
- ... dnie, tygodnie, nawet miesiące, a stan chorej się nie polepszał. Wychudła, nie przyjmowała prawie pokarmów nazywając wszystko wstrętnym i płacząc, że...
- ... ust. - Ajaj, jaki panicz dobry. Ja nigdy nie zapomnę.
Podniósł wychudłą rękę i wskazał nią stolik przy łóżku.
- Widzi panicz, tu... - ... dostał zięć od swego kolegi - rzekł Olek. Twarz miał kościstą, wychudłą, ściągniętą mrozem. Zrzucił czapkę. Sztywne od wapna włosy rozmierzwiły mu...
- ... jak u Murgera - powiedziała i skierowała swe czarne oczy w wychudłą i rozpaloną twarz Lucjana.
- Choruje pan podobno, więc przyszłam, odwiedzić... - ... mym na przekór, za oknem, na widoczu
Jawi swą twarz wychudłą.
Patrzy przez szybę na mnie, a z szyby ku mnie... - ... Bohu, mówili ludzie ściągając z grzbietów obmierzłe kufajki. I wystawiwszy wychudłe ciała na słońce śledzili trzepot stepowych gołębi. Ciepłe powietrze po...
- ... chcesz?
- Zimnej.
Usiadł na łóżku i spojrzał na swe zwisające wychudłe ręce. Ostatnie dni wyczerpały go bardzo, przy tym gorączka nie... - ... ognikami latarń; wsiąkając w mętny, wyświechtany tłum - wpatrywać się w wychudłe, kanciaste twarze, pożółkłe od nędzy, z wysterczającymi kośćmi nad jamami...
- ... leżał na wznak. Nozdrza jego poruszały się lekko przy oddechu. Wychudłe ręce gładziły kołdrę. Temperatura .spadła i wskazywała osłabienie.
W takim... - ... niefrasobliwych i utraconego szczęścia. Po gładkiej jego powierzchni ślizgały się wychudłe palce Żydka, kiedy z godnością i spokojem żegnał się z...
- ... szczękał z zimna zębami, aż język przycinał, a gorączka paliła wychudłe ciało. Może pomogły mu ziółka Sotiona, może odwrót znad błot...
- ... wytęsknionego słońca, które nieforemną kulą wyszywają po nocach w udręce wychudłe robotnice na białych sztandarach Kuomintangu?
Do Europy przyjechał nastroszony, czujny...
