ojciec (dziecka)
Ojciec
Słownik języka polskiego PWN*
ojciec
• ojcowski
1. «mężczyzna, który ma własne dziecko lub dzieci»
2. «samiec zwierząt mających potomstwo»
3. «ten, kto coś stworzył, wynalazł, zainicjował lub był czyimś wzorem, natchnieniem itp.»
4. «poufale o własnym mężu, ojcu dzieci albo o starszym mężczyźnie»
5. «w religii chrześcijańskiej: Bóg»
6. «tytuł używany w niektórych zakonach w stosunku do zakonnika mającego święcenia»
• ojcowski
Ojciec Święty, ojciec święty «papież»
biologiczny ojciec «mężczyzna, który spłodził dziecko (w stosunku do tego dziecka)»
Bóg Ojciec «w religii chrześcijańskiej: pierwsza osoba Trójcy Świętej»
naturalny ojciec «ojciec nieślubnego dziecka w stosunku do tego dziecka»
ojciec chrzestny
1. «mężczyzna przedstawiający do chrztu osobę chrzczoną»
2. «przywódca mafijny we Włoszech i w Stanach Zjednoczonych»
3. «inicjator lub patron czegoś»
ojciec duchowny «spowiednik»
samotny ojciec «mężczyzna wychowujący swoje dziecko sam, bez żony»
ojcowie «przodkowie»
ojcowie jezuici, karmelici itp. «zakon jezuitów, karmelitów itp.»
ojcowie Kościoła «autorzy dzieł teologicznych z pierwszych wieków chrześcijaństwa, uznani przez Kościół za autorytet w sprawach tradycji religijnej»
Synonimy
ojciec (dziecka)
Zagraj z nami!
