Bóg (chrześcijański)
Bóg
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bóg (w religiach politeistycznych) boga, C. bogu, bogiem, W. boże; ci bogowie, te bogi, bogów: za chińskiego boga
Słownik języka polskiego PWN*
bóg
• boży
1. Bóg «w religiach monoteistycznych: istota nadprzyrodzona, stworzyciel i pan wszechświata»
2. «w religiach politeistycznych: istota lub jej wyobrażenie będące przedmiotem kultu»
3. «człowiek lub przedmiot bezkrytycznie uwielbiany»
• boży
Bóg Ojciec «w religii chrześcijańskiej: pierwsza osoba Trójcy Świętej»
bogowie olimpijscy mit. gr. «bogowie zasiadający na Olimpie»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
Synonimy
Bóg (chrześcijański)