cięty

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cięty; cięci
ciąć tnę, tną; tnij•cie; ciął, cięła, cięli; cięty
cięcia (leśn.) cięć

Słownik języka polskiego PWN*

cięty
1. «umiejący trafnie, ostro, często złośliwie odpowiedzieć lub skomentować coś; też: o takiej wypowiedzi»
2. pot. «zły na kogoś, szukający okazji do skrytykowania»
3. «o kwiatach: przeznaczony na wiązanki»
4. «o ranie: zadany ostrym, tnącym narzędziem»

• ciętość
pies cięty «pies myśliwski dobrze atakujący zwierzynę»
ciąć
1. «dzielić coś na części ostrym narzędziem»
2. «uderzać czymś ostrym, raniąc»
3. «o niektórych owadach: kłuć lub gryźć»
4. «zmniejszać wielkość czegoś»
5. «szybko, z impetem przebijać się przez coś, rysować się na czymś wyraziście»
6. «o deszczu, wietrze: zacinać»
7. «mówić coś śmiało, bez osłonek»
8. «robić coś z werwą, zwłaszcza grać lub tańczyć»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego