dumać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... stosami pergaminów. Trzymał w ręku pióro, podpierał policzek dłonią i dumał głęboko. Twarz pokrywał mu kilkudniowy zarost.
"Uważaj, nadchodzę" - pomyślałem.
Przed... - ... nie ma prawa sięgać po najpierwsze w kraju urzędy?"
Tak dumał pan Wydżga. Tymczasem jednak skarbczyk jego, w starym lamusie ukryty... - ... kadencji. Moja zależność jest okresowa, twoja - ciągła.
Proponuje mi transakcję, dumał Hunt. Ochrona w zamian - w zamian za co? A może... - ... stuknę po karierze,
Załatwię cię i już - po krzyku!
Tak dumał Szmaciak, mknąc w gaziku.
Na rogu Rzeźnej i Findera
tłok...
- ... zaczęła notować.
Nim wróciłem do domu, zaszedłem jeszcze do O'Briena; dumał nad szachownicą. Na tym poziomie niewiele rozumiałem, wyjaśnił, że to... - ... na moment spojrzenie, nasze oczy się spotykały, ksiądz bowiem więcej dumał nad książką, którą miał przed sobą, niż czytał. Ilekroć w...
- ... pomyślał mętnie, że to bardzo ciekawe wiadomości. Uspokoił się i dumał przez długą chwilę łypiąc powiekami. Tymczasem szum w głowie, spowitej...
- ... przed drzwi jego dworku.
Ptaki śpiewają, słońce jak blask kryształu - dumał Calver, po raz pierwszy patrzący na ten świat ludzkimi oczyma... - ... jakby to był sztandar husarii, wstawiono go do gabloty, żeby "dumał o nieznanej przyszłości" - tak napisano w sprawozdaniu.
W pierwszej gimnazjalnej... - ... ma przeciw temu, by zawrócić i coś mu jeszcze powiedzieć..." - dumał wsiadając do pociągu, jakby zagadać chciał wstydliwą radość, że się...
- ... się ciało. "Iść czy nie iść? Iść czy nie iść?" - dumał Zygmunt w oknie, pijąc mocną kawę z czopem i zaciągając...
- ... wesoło piekielnik.
Pan profesor chodził po klasie i nad czymś dumał. Widać, że walczył ze sobą, lecz nie zdzierżył. Z niepewnym... - ... są perypetie mieszkańców chybotliwego domku, stojącego na szczycie góry.
Piotr Dumała, mistrz animacji, nie zdążył co prawda na krakowski festiwal ze... - ... powróciły Rosjanki. Zjawiła się też zasapana Katia.
- Och, ja uże dumała, szto ciebie nie budziet. Dobryj czieławiek! - odetchnęła z ulgą.
Zygmunt... - ... spotykaną bujnością i pięknością. To właśnie w jej cieniu zwykle dumała mama "o szarej godzinie" dopóki refleksy ulicznych latarń na suficie...
- ... dla całej twórczości artysty intensywny klimat poetycki. Piękna książka.
Piotr Dumała: Gra w żyletki, Wyd. małe, Warszawa 2000.
Przeczytaj koniecznie:
Jego... - ... jak dalej iść nie zdoła i mus go będzie ostawić. Dumałam, będzie źle, wrócę z Jaskrem... A tu masz: Jaskier chwat...
- ... w świecie pożeram go wzrokiem. - Oto jest materiał na męża! - dumałam sobie. - Gdyby to Sam Shepard zaproponował mi związek na całe...
- ... Alem nie spodziewała się, że mnie tak rychło słabość dopadnie. Dumałam, będzie okazja, wypiję sporyszu albo innego odwaru, ani się spostrzeżesz...
- ... miał wpływu, na nic nie miał wpływu - wszak i nie dumałby nad tą teorią, gdyby nie był takim Lopezem Praduigą, jakiego...
