dziwaczny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wierzgać nogami w powietrzu. Uprawiał tak z pięć minut tę dziwaczną gimnastykę, potem przez chwilę patrzał na nogi, mruknął coś, naciągnął...
- ... ludzi przed białym jak biały popiół człowiekiem. Przed homunkulusem, który dziwaczną powierzchownością insynuował niezwykłą, nieprzewidywalną naturę... Dlaczego wzbudzał taką sensację, dlaczego...
- ... już zdecydował.
- To dla dobra Marii - powtarzał, spychając w niepamięć dziwaczną rozmowę w domu lekarza. - Elementarne zasady higieny. Przecież wy, Amerykanie... - ... zajadając jakąś zagadkową potrawę, której nazwa wydawała mi się szczególnie dziwaczną.
Niepewnym krokiem podszedł do mnie jakiś jegomość i skłoniwszy się...
- ... tęga i właśnie ta szczupła niedawno wyszła za mąż. Jej dziwaczną sytuację małżeńską omawiałem z Wanią, który był lepiej uświadomiony ode...
- ... po obszernej i jaskrawo oświetlonej sali. Zobaczyła jeszcze jeden fotel, dziwaczną stalową konstrukcję na kamiennym podeście.
- I owszem - usłyszała głos stojącego... - ... co najwyżej przyjąć do wiadomości, jeżeli ostatecznie wdano się w dziwaczną procedurę postępowania plenarnego głosowania kolejnych "prawd", to musiało się skończyć...
- ... niegdyś krytyk, napisał był historię literatury Młodej Polski, książkę dość dziwaczną i już w Dwudziestoleciu zapomnianą. Ugrzązł jako dziennikarz w Paryżu...
- ... owym zrywie werbalnej aktywności grupa ma wrażenie, że już zaspokoiła dziwaczną zachciankę trenera i teraz już będzie "normalnie". Ponieważ trener dalej...
- ... powiedzieć, nawet gdy powróci do stanu normalnego, czy raczej ukończy dziwaczną, choć niezbędną edukację.
Tymczasem prace szły swoim trybem. Gromadziły się... - ... wreszcie z tej sytuacji, uwolnił umysł od zajmowania się pewną, dziwaczną bardzo, osobą. Koniec wreszcie. Zabawne. Wydało mu się, jakby to...
- ... mięczakami. Wymarły bezpotomnie w końcu triasu, kiedy osiągnęły już bardzo dziwaczną postać, okryte od grzbietu dwuczęściową litą skorupą, z bezzębną czaszką...
- ... dama, bezwiednie wytarła nos o brzeg spódnicy i ciągnęła swą dziwaczną opowieść.
- No więc postanowiłam wrócić, ale nie tak od razu... - ... jakimś stopniu
przypomina kolegę z roku, Kazimierza Brzuskiego, postać dość dziwaczną,
zagadkową, skomplikowaną...
Teraz miejsca: Wieżą Lunatyków mogła być, jak twierdził... - ... zaczęło się psuć w systemie nerwowym Frantiszka. Rozstrój jego przybierał dziwaczną formę: myśliwiec bał się ziemi. Latał wiele, więcej niż dotychczas...
- ... i zupełne oderwanie się od widzialnego świata narzuciło nagle Zumbachowi dziwaczną myśl, że wszystko dokoła to jakby tylko obraz z baśni...
- ... zdołałem się z nią oswoić, choć ciągle wydaje mi się dziwaczną.
Znalazła ona swych gorących obrońców wśród byłych uczestników powstania, dla... - ... ciemku kiełbasę i marzyłem o Klarze. Wyobrażałem sobie tę jej dziwaczną anomalię, która w Marianie i Pawle obudziła tak nieodpartą odrazę...
- ... krótkością formy i szerokością znaczenia. Nie zagrożą mu dziś proponowane dziwaczne złożenia (np. grajobraz, okociesz, piosenkofilm), ani sklejki (np. filmienka, fiosenka...
- ... miejsca pobytu, adresy, mieszkania. Przebierała się przy tym w tak dziwaczne stroje, że tą maskaradą zwracała powszechną uwagę. Była ładna, zgrabna...
