ojciec (dziecka)
ojcu
Słownik języka polskiego PWN*
ojciec
• ojcowski
1. «mężczyzna, który ma własne dziecko lub dzieci»
2. «samiec zwierząt mających potomstwo»
3. «ten, kto coś stworzył, wynalazł, zainicjował lub był czyimś wzorem, natchnieniem itp.»
4. «poufale o własnym mężu, ojcu dzieci albo o starszym mężczyźnie»
5. «w religii chrześcijańskiej: Bóg»
6. «tytuł używany w niektórych zakonach w stosunku do zakonnika mającego święcenia»
• ojcowski
ojcowie «przodkowie»
Ojciec Święty, ojciec święty «papież»
biologiczny ojciec «mężczyzna, który spłodził dziecko (w stosunku do tego dziecka)»
Bóg Ojciec «w religii chrześcijańskiej: pierwsza osoba Trójcy Świętej»
naturalny ojciec «ojciec nieślubnego dziecka w stosunku do tego dziecka»
ojciec chrzestny
1. «mężczyzna przedstawiający do chrztu osobę chrzczoną»
2. «przywódca mafijny we Włoszech i w Stanach Zjednoczonych»
3. «inicjator lub patron czegoś»
ojciec duchowny «spowiednik»
ojcowie jezuici, karmelici itp. «zakon jezuitów, karmelitów itp.»
ojcowie Kościoła «autorzy dzieł teologicznych z pierwszych wieków chrześcijaństwa, uznani przez Kościół za autorytet w sprawach tradycji religijnej»
samotny ojciec «mężczyzna wychowujący swoje dziecko sam, bez żony»
Synonimy
ojciec (dziecka)
Zagraj z nami!
