Panie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Chryste Panie!
PAN (= Polska Akademia Nauk) PAN-u, PAN-ie a. ndm , , ,
Pan (mit.) -na, C. -nowi, Ms. -nie
pan -na, CMs. -nu; -nowie, -nów (skrót: p.)
Pani (czasopismo) B. Panią
pani B. panią, W. pani; pań (skrót: p.)
flet•nia Pana flet•ni Pana, flet•nię Pana
jaśnie pan (dawny tytuł a. zwrot grzecznościowy) CMs. jaśnie panu; jaśnie panowie, jaśnie panów
jaśnie pani (dawny tytuł a. zwrot grzecznościowy) jaśnie pani, jaśnie panią; jaśnie pań
Pan Bóg Pana Boga, Panu Bogu, Panem Bogiem, Panie Boże
Pan Cogito Pana Cogito, o Panu Cogito
PAN-ow•ski; -scy a. panowski
Pan Samo•chodzik (postać lit.) Pana Samo•chodzika, o Panu Samo•chodziku
Piotruś Pan Piotrusia Pana, Piotrusiowi Panowi, Piotrusiem Panem, o Piotrusiu Panie
Tin Pan Al•ley ndm
za pan brat

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

Pan
pan (osoba dorosła)
pan (rodziny, imperium)
pan (właściciel majątku)
pan (od przyrody) pot.
pani (osoba dorosła)
pani (imperium)
pani (małżonka) przestarz.
być na pan
być za pan brat (z kimś)
być za pan brat (z czymś)
fletnia Pana
jak go Pan Bóg stworzył
mówić per pan
Pan Bóg
pan domu
pani domu
pani serca (czyjegoś) przestarz.
pan i władca żart.
Pan Jezus
pan młody
Pan Stworzenia
Pan Świata
pan władza pot.
Pan Wszechrzeczy
Pan Zastępów
strzelać Panu Bogu w okno
taki, jakim go Pan Bóg stworzył

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego