mamrotać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... kul na Ruskich, trzeba kul na Żydków, trzeba wielu kul - mamrotał staruch. - I ja te kule wytapiam! - krzyknął z dumą.
Zanurzył... - ... kawałek, bo ja, widzisz, na Pragę!
- Kiedy niby... jakże to - mamrotał Wawrzon w zakłopotaniu. - Nie uchodzi...
- No, no! Nie marudź wiele... - ... Takie się widziały poczciwe i ludzkie... te panicze na Bednarskiej!... - mamrotał potrącany przez prędkich przechodniów. - Dobrze im z oczów patrzało...
myślałby... - ... może. Gorsze są krzywdy, które sami sobie wyrządzamy.
- Jadłem lody - mamrotał, kuląc się na siedzeniu austina - i nagle zacząłem się bać...
- ... Opuścili Rynek i szli ponad fosą do ulicy Podwale. Konstanty mamrotał : - Nie wierzy się w śmierć. Pokłady ludzkiego życia zaległy w...
- ... operacyjnego.
- No a grudzień? - rzucił Hunt wygładzając nogawkę.
- Grudzień, grudzień - mamrotał Tito. - Nic konkretnego nie wiem, naprawdę. Takie słowo. Krąży po... - ... Chwała Bogu, że beze mnie.
Dziadek wciąż mnie trącał, coś mamrotał, coś mruczał, ale nie mogłem pojąć, czego chce.
Wreszcie pokazał... - ... dzień - prosiła garnąc się do niego.
- Tu nikt nie wejdzie - mamrotał wargami wciśniętymi między jej piersi, choć wcale tego nie był... - ... Stachu! - zawołał i skoczył za nim.
- Nie mogę, rozumiesz. Nie - mamrotał Kolumb uwalniając klapy swojej marynarki z rąk kolegi. - Nie.
Był... - ... domu chodził tam i z powrotem: - Nic się nie dowiem - mamrotał zrozpaczony - nic się nie dowiem... - Nagle poprzez wiatr, nucący jakąś...
- ... już żebrak, powoli i wytrwale przesuwając plecy wzdłuż ściany. Kapłan mamrotał cicho, wreszcie zamilkł i opuścił głowę. Uważnymi, drobnymi poruszeniami palców...
- ... polsko-amerykańskiej. I żeby ze złości zgrzytał Pan zębami i mamrotał do siebie: "A do d... z taką przyjaźnią!".
ŁUKASZ WARZECHA... - ... była fantastycznym kwiatem i - prostytutką. - Byle prędzej być w domu! - mamrotał jak obłąkany. Wicher pchał go z tyłu niczym siła diabelska...
- ... małe, kolorowe wycinki, zbiory pikseli sugerujące jakieś większe struktury. Pospiesznie mamrotał do sygnetu, nagrywając koślawe słowne przybliżenia. Potem będzie z nich...
- ... już sobie iść.
- Nie daruję, jak Boga kocham, nie daruję - mamrotał Rubin, rozcierając zdrętwiałe ramiona.
- A co im zrobisz? Śmieszny jesteś... - ... Janusz wycierał o spodnie pudełko zapałek.
- Półgłówek, zapałki mi opluł - mamrotał z urazą.
Tego, iż zielona kreda została przed użyciem uroczyście... - ... na poduszce, majaczyła niewyraźna głowa śpiącej dziewczyny.
- Jak pień, jucha! - mamrotał zapatrzony tępo w ową nogę bezwstydnie wywaloną, krzepką w kolanie... - ... widać całą litrę wypił! !
- Co się wypiło, to się wypiło - mamrotał Szczęsny kręcąc rozczochraną głową. Spał najwyżej godzinę, bo do stacji... - ... Bez przebaczenia nie da się żyć. Nie tak, nie tak!" - mamrotał w myślach, patrząc za oddalającym się bezpowrotnie kumplem. Kumplem?!... Skurwielem...
- ... żywo przypominający postać z tandetnego wodewilu.
Lekarz ocierał czoło i mamrotał: - Bestie, bestie, osiem ofiar, najmłodsze dziesięć lat. Co ona komu...
