osowiały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Młynów. Kękuś spojrzał posępnie na utytłany w piasku proporzec, na osowiałe miny korpusu oficerskiego i nagle wymierzył potężnego kopniaka Struplowi.
- O... - ... koleinach. Z drugiej strony, od miasta, nadchodził ciężkim krokiem drwala osowiały Polek. Babka ukłoniła mu się szyderczo i rzekła:
- Wieczór dobry... - ... środku telewizor, lodówka, różne cuda". Spojrzałem na Henia, siedział dziwnie osowiały, osądziłem, że eksperyment z pierwszą gitarą elektryczną miasta Iks można...
- ... szans. Następnego dnia Roszko wpadł do nas bez zapowiedzi, wyraźnie osowiały.
- Ten ambasador znowu dzwonił, mówił, że chętnie spotkałby się ponownie...
- ... Pacia.
- Odwal się ode mnie w kabanich podskokach, słyszysz? - rzekł osowiały Polek. Siedzieli znów chwilę milcząc i wzdychając.
- Bez niego nie... - ... aby wyjaśnił swe postępowanie, dziwne, nieprawdaż? Ona zeznaje, że on osowiały, milczy. Wreszcie on wskazuje na małą paczuszkę. On jej powiada...
- ... Wreszcie opera polska...
Jakiekolwiek były zamysły, słuchałem przez pierwszy akt osowiały i martwiłem się, że widać uczelnia - podniósłszy tytuł ze szkoły... - ... co kapitalizm miał w gębie, a nie w kieszeni, też osowiały jakoś - nie wiadomo, czy dlatego że nie załapał się do...
- ... jedyny syn powróci.
Ale widząc, jak Kamar chodzi smutny i osowiały, stary król, z ciężkim sercem, w końcu wyraził zgodę. Królewicz... - ... i sztandar
- rzekł z goryczą Kajaki.
- Co się mądrzysz? - warknął osowiały jakoś Kaziuk. - Bez Łapy i tak nie byłoby zabawy.
- Ech... - ... z łańcucha.
A oto wiosna aż kipi, a on drepcze osowiały po swoim podwórzu z kąta w
kąt. Co weźmie widły... - ... a razem ze mną Callas. Kiedy wróciłam, gwarek siedział smutny, osowiały i miał wyrwane pióra z piersi. Źle jadł, denerwował się...
- ... prosto do Zdzisia. Siedział przy biurku nad jakimś papierem, wyraźnie osowiały.
- Już jesteś? - zapytał z niechęcią.
- Specjalnie skróciłem pobyt w Paryżu... - ... i ciężkim dniem upalnym. Krzątaninie wokół chorego przyglądał się milczący, osowiały Kajaki, który usiadł na klęczniku koło lustra. Gdzieś u sąsiadów...
- ... lalki malowało się teraz cierpienie. Chodziłem z kąta w kąt osowiały, zmieniałem okłady, uciszałem bliźniaków. Byłem zły i znudzony. W pewnej...
- ... Powlókł się ku Pradze przejęty chłodem i jakimś rozdygotaniem wewnętrznym, osowiały i cierpką żałością przepełniony - - Takie się widziały poczciwe i ludzkie...
- ... szydło z worka tęsknota za nim.
Nie wtórowałem jej. Siedziałem osowiały i zastanawiałem się, czy ma
słuszność z tą burzą. Siedziałbym... - ... razy Adam - otrzymawszy list z Nowego Miasta - wychodził do kolacji osowiały, zrzucał ze stołu rosyjskie gazety i krzyczał na synka:
- Jak... - ... bezpłodnych, jak poprzedni. Nie przyjmowano nigdzie. O siódmej zmęczony i osowiały Pierre znajdował się gdzieś na przedmieściu, na przeciwległym krańcu Paryża...
- ... światła czerniły się
gałęzie i trzepotały żółte listki. Obojętny i osowiały mijał
dobrze znajome drzewa i domy. W mieszczańskich ogródkach bluszcz...
