w-
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
w-
1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, oznaczający wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić, wcisnąć, otoczenie, otulenie, czymś jakiegoś przedmiotu (zwykle: części ciała) tak, aby znalazł się on wewnątrz czegoś, np. włożyć (rękawiczki), wciągnąć (spodnie), ruch z dołu ku górze, np. wbiec (na piętro), wdrapać się (na drzewo), włączenie w całość, w zakres czegoś, np. wliczyć, wpisać, uintensywnienie jakiejś czynności (zwykle z zaimkiem się), np. wczytać się, wsłuchać się (w coś)»
2. «część składowa niektórych wyrazów złożonych o pisowni łącznej, np. wbrew, wówczas, wniebogłosy»
równaj w prawo (w lewo) «komenda wzywająca do wyprostowania szeregu i zwrócenia głowy w prawo (w lewo)»