-by

Wielki słownik ortograficzny PWN*

by ,
win•no by się (pojechać)
a by (= a po to, żeby, np. W końcu wyszedł, a by się nie spóźnić, wziął taksówkę.)
ale by (ale aby)
bardzo by (np. mi się to podobało)
by night ndm
by-pass -s•sa a. -s•su, -s•sie; -s•sy, -s•sów a. bajpas
chęt•nie by (zrobił)
chociaż by (chociaż aby)
choć by (choć aby)
chyba że by (np. Zjemy w ogrodzie, chyba że by padało. Chyba że by zaspał, to wtedy nie przyjdzie.) ,
co by (np. zrobił)
czegoż by a. czegóż by
czegóż by a. czegoż by
czyli by (czyli aby)
dlaczegoż by a. dlaczegóż by
dlaczegóż by a. dlaczegoż by
gdzie by (= w którym miejscu – zaimek pytajny, np. Gdzie by tu usiąść?)
gdzież by (zaimek pytajny: w którym miejscu, np. Gdzież by to mogło być?)
gotów by (np. jechać)
inaczej by (np. nie mówił)
in•ny by (np. tego nie zrobił)
jak by (zaimek, np. Jak by to napisać? lub: Tak, jak by chciał. Jak by nie patrzeć, wychodzi na to samo. Jak by nie było, odwaliłeś kawał dobrej roboty.)
jak•kolwiek by (zaimek, np. Jakkolwiek by trzeba pojechać.)
jako że by (np. Nie zgodziłby się, jako że by musiał zostać po godzinach.)
jak•że by (w jaki sposób, np. Jakże by to opisać?)
jak•żeż by (w jakiż sposób, np. Jakżeż by to rozwiązać?)
jednak by (jednak aby)
jednakowoż by (jednakowoż aby)
jednak•że by (jednakże aby)
jegoż by a. jegóż by ,
jegóż by a. jegoż by ,
kogoż by a. kogóż by
kogóż by a. kogoż by
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego