przecież
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Może poza Więzią i Tygodnikiem Powszechnym.
- A Wielka Nowenna Tysiąclecia? Przecież w Październiku 1956 roku kardynał Wyszyński wyszedł z więzienia z... - ... nie?
Po co ja mam jechać?
No co ty.
Co?
Przecież żartuję. Nie, on na razie nie może przyjechać, ponieważ on... - ... niż zazwyczaj.
- Dziwne, doprawdy... Tak napadliście na mnie... Jak można... Przecież znacie mnie dość dobrze... Nie miałam nic złego na myśli... - ... w duchu to założenie, chociaż wiem, że jest fikcją. Wiem przecież, że ksiądz de Vos to milczek, ja - w zdenerwowaniu gaduła...
- ... zjawisko zaczęło się
stale powtarzać, wzięła dzieci na spytki.
- To przecież Krysia nas myje i przynosi nam podwieczorek! - burknął
Wicek, jakby... - ... wiem, ale ja chciałam, żeby on był szczęśliwy, bo ja przecież byłam. Nikt inny by mnie nie zechciał. Nikt inny nie...
- ... się, że mu zabroniłam pić w moim livingu. "Jak to, przecież to moje pisco, sam przyniosłem" - mówił. "Jak chcesz pić, to...
- ... Pomijając fakt zniekształcenia polskich nazwisk (co zrozumiałe, telegrafiści nie znali przecież polskiej ortografii), trzeba zwrócić uwagę na zastanawiające zniknięcie osoby Lévy'ego...
- ... nastąpiło, gdyby twoja
cykoria rozpleniła się tutaj i wyparła trawę? Przecież owce
pozdychałyby z głodu...
- Jak pan może tak mówić? - oburzył... - ... jakkolwiek z pewnością powstrzymujący od zachowań autodestrukcyjnych - nie przeciwdziała im przecież dość skutecznie, skoro samobójstwa zakończone zgonem wzrosły w Polsce w...
- ... Barańczaka zastosuje równie autorytarne metody, jakich on się ima. Bo przecież na pracy mej nie poprzestaje, a posuwa się, co smutniejsze...
- ... jego łóżku w fartuszkach z falbankami.
- Nie bój się, kotku, przecież cię nie ugryzę - szeptały do niego, odsłaniając w uśmiechu krzywe... - ... nie później niż ja wiedziałem, co to takiego Treblinka, bo przecież wiadomości o dokonywanej tam rzezi przywieźli żydowscy policjanci. Ale wystarczyłoby...
- ... Doskonale. Dlaczego pani tak ponuro patrzy przed siebie? Dość dawno przecież żeśmy się nie widzieli.
- Od czasu, jak pan ciągał mojego... - ... to moją pychą, moją chorobliwą pychą, i ma rację, ale przecież na dnie tego jest wciąż to samo dziwaczne dziecko, które...
- ... rękach zbielały.
Bo ja tu widzę, czego nikt nie widzi...
Przecież to dziecko!
Dziecko, którego tak dawno nie widziałem, aż zdążyłem... - ... więc choć cedyńskie lody nie odznaczały się nadzwyczajnym smakiem, to przecież każdy z nas poprosił o dużą , porcję.
Sebastian, który bardzo... - ... a przede wszystkim to, że usnęła zanim zobaczyła coś ciekawego. Przecież po to tu siedziała zamiast spać wygodnie w łóżku. Czuła...
- ... zgadał się wtedy z Vilgefortzem... A ten oddział, te rezuny, przecież jemu są wierni, jego rozkazy wykonują. Gdy schwytamy dziewczynę, gotów...
- ... bo wydało się jej, że słowa brzmią zbyt głośno, a przecież sądziła, że mówi szeptem. Myślała, że w ten sposób pomoże...
