nich śmiało
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... koszmarny okres - stwierdzi później.
Danuta została doprowadzona do tego, że nie śmiała już nawet bawić się z Basią i Arturem. Starannie chowała... - ... wzrokiem. To przedziwne, nagle odkryte podobieństwo przeszkadzało jej w powitaniu. Nie śmiała objąć babci, stała jak kołek, bała się nawet mrugnąć.
- Orelka... - ... rzeczywiście pochodzi z byłej arystokracji rosyjskiej, nie umiała jednak albo nie śmiała się o to dopytać, choć prosiła matkę, by zasięgnęła informacji...
- ... twarze tężały wszystkimi ścięgnami, iż nawet powieka niczyja drgnąć tam nie śmiała.
Niemniej i pięść miał ciężką pan kapitan. Używał jej, co...
- ... to taka niespodzianka, że Zosia zawahała się w progu, jakby nie śmiała stąpnąć. Schyliła się i szybko zsunęła ze stóp ciężkie pantofle...
- ... na stałe. Wisła przypominała zwykłą rzekę, potulnie brnęła swoim korytem, nie śmiała zbliżyć się do wałów. Ale już w jej planach w...
- ... o but
I na tym koniec! Rozumiesz?! I nigdy żebyś nie śmiała więcej o to pytać.
Stuka fajką o stół i wylatuje... - ... gdy Róża wpadła z prośbą o ten przepis
na sernik, nie śmiała jej odmówić próbując jedynie ją zniechęcić:
- Ale to drogi sernik... - ... cały czas. Pomyślałam, że chyba od dawna żadna z nas nie śmiała się tak dużo.
- Potargałaś mi majtki.
- Dam ci jakieś, ale... - ... które szparami sączyło się światło, dobiegał gwar głosów, przystanęła zdyszana.
Nie śmiała wejść... bo jeżeli przy stole z innymi siedzi prawdziwa panna... - ... popijał małymi łykami, z wielką przyjemnością. Kazaszka wycofała się skromnie, nie śmiałaby zasiąść z mężczyznami, w hierarchii stworzeń, ustalonej tradycją, znalazła się...
- ... on jest, jest zawsze z nami! Rozumiesz?
Nie rozumiałam, ale nie śmiałam ani rozpłakać
się, ani przyznać się do tego i skinęłam... - ... poprosić Pana o to, o co przed chwilą jeszcze prosić nie śmiałam. Spojrzała wymownie na Staszka, wytrzeszczającego na tę "księżniczkę na Bagnie...
- ... mnie. Mnie dziś spotkało wielkie rozczarowanie życiowe. Jestem złamana. Dotąd nie śmiałam nigdy zażyć.
DE POKORYA
dając jej kokainę
O, pani, za... - ... ta niewidzialna, a jednak (jakże dobrze
wyczuwalna) granica istniała dalej?
Nie śmiałam przecież nawet tak "naprawdę"
rozmawiać z Adelą, choć niby to... - ... tego dnia,
gdy pierwszy raz wytarła mi łzy fartuchem.
Czasem nie śmiałam się już do niej po całych dniach
odzywać, czasem czyniłam... - ... było smutno. Choć chyba
nigdy w życiu tak często się nie śmiałam. Wszystkie emocje były takie
silne. Czemu nigdy nie umiałam ich... - ... się z tobą dzieje? Czy ja śnię?
POSĄG
Dobrze mówi. Nie śmiałam mu tego nigdy powiedzieć, ale to jest jedyne, najbanalniejsze rozwiązanie... - ... powrotem i zanosiłam się od śmiechu - nigdy przedtem tak się nie śmiałam. I przestałam się jąkać.
Każdy, kto mieszkał w posiołku, musiał... - ... wypierała się, iż parsknęła śmiechem. Ale gość, zaprzeczając jej, odparł:
- Nie, śmiałaś się!
Po chwili goście wstali i skierowali się w stronę...
