Związek frazeologiczny być komu coś krewnym ‘być dłużnym’ ma charakter gwarowy i archaiczny. Nawiązuje bowiem do epoki wspólnoty rodowej. Osoby pochodzące od jednego przodka tworzyły ród, były powiązane węzłami krwi, łączyło je pokrewieństwo. Ród był obowiązany każdego członka żywić, pomścić jego śmierć (por. krwawa zemsta, później zastępowana tzw. pokorą, czyli publiczną pokutą). Ale ród odpowiadał też za winy i zobowiązania swoich członków; ich długi i powinności – w świetle prawa rodowego – należało spłacać, wypełniać.
Zmiany cywilizacyjne, kulturowe, prawne i obyczajowe sprawiły, że związki pokrewieństwa uległy osłabieniu i zaczęły funkcjonować na nowych zasadach. Dlatego też wyrażenie być komu coś krewnym jest już tylko reliktem dawnych czasów. Słownik warszawski (1900–1927) rejestruje jeszcze gwarowy przymiotnik krewny ‘winien, dłużny’.