niego śmiali
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... które szparami sączyło się światło, dobiegał gwar głosów, przystanęła zdyszana.
Nie śmiała wejść... bo jeżeli przy stole z innymi siedzi prawdziwa panna... - ... o but
I na tym koniec! Rozumiesz?! I nigdy żebyś nie śmiała więcej o to pytać.
Stuka fajką o stół i wylatuje... - ... Sam się śmiałem w duchu, jak to czytałem. Publiczność się nie śmiała, tylko mnie po prostu wygwizdali. Ale złożyłem formalny wniosek o...
- ... wzrokiem ciężkim objął, zaszeptał: .
Róża siadła w fotelu Sophie. Marta nie śmiała nawet westchnąć. Milczały długo. Wreszcie ze wspomnień, z otchłani tajemnic...
- ... popijał małymi łykami, z wielką przyjemnością. Kazaszka wycofała się skromnie, nie śmiałaby zasiąść z mężczyznami, w hierarchii stworzeń, ustalonej tradycją, znalazła się...
- ... ich temat!
Ależ oczywiście, wykorzystamy ją również.
Na twoim miejscu nie śmiałabym się tyle, robią ci się zmarszczki.
Ciekawe tylko co z... - ... rola szarej eminencji....
cukiereczq
...tego roku.....
nie wyrzucę cię nigdy, nie śmiałabym
, coś ty będziesz najstarsza
ale skoro wy robicie koło tego... - ... eeee tam ... jaja sobie ze mnie robisz ...
hehehehe
skądże znowu, nie śmiałabym
pewnie, że tak .... ... prze ..... miksowane masz ....
ale się zakręciłem ....
i... - ... że mam tak inny niż ona charakter, aktorstwa w ogóle nie śmiałabym porównywać, czerpałam od niej pełnymi garściami. I brałam za swoje...
- ... było smutno. Choć chyba
nigdy w życiu tak często się nie śmiałam. Wszystkie emocje były takie
silne. Czemu nigdy nie umiałam ich... - ... powrotem i zanosiłam się od śmiechu - nigdy przedtem tak się nie śmiałam. I przestałam się jąkać.
Każdy, kto mieszkał w posiołku, musiał... - ... on jest, jest zawsze z nami! Rozumiesz?
Nie rozumiałam, ale nie śmiałam ani rozpłakać
się, ani przyznać się do tego i skinęłam... - ... się z tobą dzieje? Czy ja śnię?
POSĄG
Dobrze mówi. Nie śmiałam mu tego nigdy powiedzieć, ale to jest jedyne, najbanalniejsze rozwiązanie... - ... poprosić Pana o to, o co przed chwilą jeszcze prosić nie śmiałam. Spojrzała wymownie na Staszka, wytrzeszczającego na tę "księżniczkę na Bagnie...
- ... mnie. Mnie dziś spotkało wielkie rozczarowanie życiowe. Jestem złamana. Dotąd nie śmiałam nigdy zażyć.
DE POKORYA
dając jej kokainę
O, pani, za... - ... tego dnia,
gdy pierwszy raz wytarła mi łzy fartuchem.
Czasem nie śmiałam się już do niej po całych dniach
odzywać, czasem czyniłam... - ... ta niewidzialna, a jednak (jakże dobrze
wyczuwalna) granica istniała dalej?
Nie śmiałam przecież nawet tak "naprawdę"
rozmawiać z Adelą, choć niby to... - ... wypierała się, iż parsknęła śmiechem. Ale gość, zaprzeczając jej, odparł:
- Nie, śmiałaś się!
Po chwili goście wstali i skierowali się w stronę... - ... Na pogrzebie Stalina, przed trzydziestu laty, żaden z jego opryczników nie śmiałby ucałować martwych warg wodza ludzkości: bałby się paść trupem.
- Spotkania...
